4-3. مسیحیت

با پایان یافتن دوران استعمار شمار مسیحیان سریلانکا پیوسته و به طور نسبی رو به کاهش بوده است. بر پایه آمار رسمی منتشر شده[a1] جمعیت مسیحیان در سال 1900 ده و شش دهم درصد جمعیت کشور و تعداد 378859 نفر بوده است. هر چند در سال 1980 تعداد مسیحیان به رقم 1283600 نفر افزایش داشته اما در مجموع جمعیت آنها به حدود هشت در صد رسیده است. این کاهش به خاطر رشد سریع جمعیت غیر مسیحی و تغییر مذهب دادن برخی مسیحیان است. تا دهه 1980 اکثریت مسیحیان همچنان در دشت ها و مناطق پایین و جنوب غربی جزیره زندگی می کنند. حدود هشتاد و هشت درصد جمعیت مسیحی سریلانکا پیرو کاتولیک رومی و میراث مستقیم تاثیرات پرتقالیها هستند. کلیسای کاتولیک بسیار سازمان یافته است و بر کل جزیره اشراف دارد. در سال 1985 سریلانکا دارای 9 قلمرو اسقف نشین شامل 313 کشیش محلی و 682 کشیش و 15 اسقف (شامل دو اسقف بزرگ و یک کاردینال) بوده است. بقیه مسیحیان تقریبا به طور مساوی از پیروان کلیسای انگلیکن سیلان (با دو اسقف) و بقیه نیز پیروان کلیسای پروتستانت هستند. تعداد پیروان کلیسای هلند و در حال حاضر کلیسای سیلان که بیشتر از بورگرها (دو رگههای سیلانی اروپایی)هستند به دلیل مهاجرت جمعیتشان رو به کاهش است. سایر فرق مسیحی مانند کلیسای مستقل[50]، متدیستها و باپتیستها[51] تعدادشان اندک است. از دهه 1970 حرکتی از سوی پروتستانتها آغاز شد تا همگی به کلیسای متحد سریلانکا به پیوندند. جامعه سینهالی با این حرکت به شدت مخالفت میکرد (Sri Lanka, Society, Christianity).