تاریخ دوره میانی سریلانکا
تاریخ دورۀ میانی
سریلانکا از زمانهای قدیم برای دریانوردان شناخته شده است. نقشه هایی را که ستاره شناس یونانی ، پتولمی (Ptolemy)، در قرن دوم بعد از میلاد گردآوری کرده، این جزیره را تابروبان (Tabrobane) نامیده است. دریانوردان عرب آن را سراندیپ (Serendip) نامیده اند. از اوایل سال های 700 میلادی، بازرگانان مسلمان به نام مورز (Moors) جوامع ساحلی را در جزیره به راه انداختند. این جوامع مسلمان به تدریج سهم مهمی در تجارت های دریایی در اقیانوس هند در سال های 1100 میلادی بر عهده داشتند[۱].
در حدود سال های 1400 میلادی نقشه های اروپایی، این جزیره را با نام سیلان (Seylan) معرفی کرد که بعدها به تلفظ انگلیسی سیلون (Ceylon) نامیده شد. در سال های 1500 پرتغال و اسپانیا تسلط خود را در معاملات دریایی جنوب و جنوب شرق آسیا گسترش دادند. در سال های 1600 میلادی هلندی ها به عنوان قدرت استعمارگر غالب در منطقه ظاهر شدند و در سال های 1700 میلادی با استعمار انگلیس ادامه پیدا کرد[۲].
کتابشناسی
- ↑ Peebles, P. (2006). The History of Sri Lanka. Greenwood Press.
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)