پارک ملی لوشن
پارک ملی لوشَن(Lushan National Park. Jiangxi Province) واقع در شمال استان جیانگشی، اقامتگاه تابستانی است که در آن فرهنگ چین با طبیعت تلفیق شده است. کوهستان مرتفع، رودخانهی پرخروش، و دریاچهی وسیع این منطقه، از گذشتههای دور به خاطر زیباییهای طبیعتش همیشه جذاب و دلربا بوده است. در طول قرنها شاعران، هنرمندان، ادبا، سیاستمداران و رهبران سیاسی از این کوهستان دیدار داشته و بیش از 4000مقاله و شعر، سفرنامه و نقاشی پیرامون زیباییها و طبیعت آن خلق کردهاند. بیش از900سنگ نوشته و 300لوح سنگی جزو گنجینههای فرهنگی و هنری این مجموعه است که برای بوداییان، تائوئیستها، مسیحیان و مسلمانان ارزشمند است.
از قرن هجدهم میلادی، در چهار منطقهی زیبای گویلینگ(Guiling)، شاننان(Shannan)، دونگلین(Donglin) و شونیانگ(Xun Yang)در این منطقهی کوهستانی بیش از 600ویلای مسکونی به سبک معماری چینی، آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی ساخته شده است. در ساخت و ساز و فعالیتهای فرهنگی این پارک بیش از 30 امپراتور از سلسلهی چین(221 تا207پیش از میلاد) تا سلسلهی چینگ(1644 تا1911میلادی) درگیر بودهاند.
ردپا و آثار فعالیت بشر در این کوهستان به 6هزار سال پیش بر میگردد و آکادمی«غار آهوی سفید»(یکی از چهار مکتب فلسفی آن دوران) در لوشان که در سال940میلادی ساخته شده نیز از اشتهار زیادی برخوردار است. این منطقه دارای3300گونهی گل و گیاه، 210نوع پرنده و حیوان و2هزار نوع حشره بوده و 86درصد آن دارای پوشش جنگلی است.
این پارک طبیعی ملی در سال1996میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.[۱]
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.