موزه ملی تاجیكستان باستان

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۱ توسط Fatemi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
موزه ملی تاجیکستان باستان (1403). برگرفته از سایت سفر مارکت، قابل بازیابی از https://safarmarket.com/blog/attractions/tajikistan/dushanbe/national-museum-of-tajikistan

موزه ملی تاجیکستان باستان در سال 2001 افتتاح گردید. در این موزه بیش از صد هزار آثار و اشیا تاریخی گرد آورده شده‌است. این اشیا تاریخی در نتیجه کاوش‌‌های باستان‌شناسی از نقاط مختلف تاجیکستان پیداشده که از عهد حجر تا قرن 15 را در بر می‌‌گیرد.

مهم‌ترین آثار عهد حجر، اینئالیت و بُرُنز است که از نواحی لاهوتی (خاولینگ)، سرزم (پنجکنت) وادی حصار، وخش و بشکنت کشف گردیده‌اند.

آثاری که از تخت سنگین به دست آمده، مربوط به دوران یونانی - باختر بوده که در آن‌ها آمیزش فرهنگ شرق و غرب خیلی خوب دیده می‌‌شود. در این یادگاری دو معبد شناخته شده‌است که یکی مربوط به الهه آب و دیگری مربوط به موکل آتش است. این معبد به نام «معبد آکس» مشهور می‌‌باشد.

از این ناحیه مقدار زیادی آثار طلایی، نقره‌ای، برنجی و آلات ساخته شده از استخوان فیل پیدا شده‌‌است. مهم‌ترین آن‌ها پیکره‌‌های آپالون، مرسی، دئانیس و اسکندر مقدونی است. همچنین آثار بسیاری دیگر مربوط به این دوران یافت شده که در تالار‌های این موزه نگهداری می‌‌شود.

اشیا باستانی کشف شده در نتیجه کاوش‌های باستان­‌شناسی پنجکنت قدیمی از قرون 5 و 7 میلادی می‌‌باشد که از هنر والای دیوارگری، پیکره‌سازی و هنرمندی سغدیان خبر می‌‌دهد. این شهر که یکی از شهر‌های اساسی سغد بوده، در آن تعداد زیادی از دیواره‌نگاری‌‌ها یافت گردیده‌است. در این دیواره‌نگاری‌‌ها، اسطوره‌‌ها و روایات و مراسم‌‌های گوناگون مردم ایرانی‌نژاد به تصویر کشیده شده که مشهورترین آن‌ها صحنه‌‌های «هفتخوان رستم»، «داستان اسفندیار» و «مرگ سیاوش» می‌‌باشند[۱].

کتابشناسی

  1. زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 252-253.