کانون نویسندگان تاجیکستان

5-9.   کانون نویسندگان تاجیکستان

همرا با سایر کانون­های نویسندگان اتحاد شوروی، در سال 1927 توسط ماکسیم گورکی شکل گرفت. شعبه تاجیکستان، از طریق تلاش­های گروهی از شخصیت­های ادبی شامل صدرالدین عینی و تورسان­زاده­اف تشکیل شد. شکل­گیری تاجیکستان ارتباط نزدیکی با آغاز به کار این کانون دارد. در حقیقت، اگر به دلیل تلاش­های این شخصیت­های ادبی نبود، تاجیکستان هنوز بخش خودمختاری از جمهوری ازبکستان باقی می ماند. هدف اصلی کانون از زمان شکل­گیری، کشف جوانان با استعداد تاجیک و فرآهم آوردن ابزارهای لازم برای پیشرفت آنها بوده است. این کانون، سالها است که افراد جوان را از مناطق گوناگون به دوشنبه می آورد. برای آنها خانه و کار پیدا می­کند و آنها را برای نویسندگی و شاعری تواناشدن، کمک می­کند. کانون برای تشویق نویسندگان و تبلیغ فعالیت­های ادبی، نشان افتخار به افراد شایسته، اعطا می­کند. نویسندگان سخت­کوش و با استعداد عنوان «کارگر لایق فرهنگ» را دریافت می­کنند. «نویسنده (یا شاعر) مردم تاجیکستان» بالاترین عنوان افتخاری است و به افرادی اعطا می شود که آثاری درخشان داشته باشند. کانون همچنین جایزه­های ادبی سالانه­ای را در دو گروه نثر و شعر اهدا می­کند. جایزه صدرالدین عینی به بهترین نثر یا ترجمه نثر و جایزه تورسان­زاده به بهترین شعر یا ترجمه شعر اهدا می­شود. برندگان این جایزه­ها به وسیله هیأت داوران سیزده نفره­ای از جمع مدیران کانون انتخاب می­شوند. دولت نیز، جایزه­های دو سالانه ای (که به نام رودکی خوانده می شوند) را در دسته­های ادبیات، ادبیات کودکان، هنر و معماری اعطا می کند(عطایی، 1387: 114 - 113).