آموزش زبان فارسی در سنگال
آموزش زبان فارسی در سنگال با اقبال خوبی روبهرو بوده است به طوریکه ظرفیت اساتید موجود در آنجا پاسخگوی نیاز به علاقهمندان به این رشته نبوده و دانشگاه سقف 15 نفر در هرترم را برای آن تعیین کرده است.[۱] اکنون در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد این گروه دانشجوی زبان فارسی میپذیرد و برخی از دانشجویان این دانشگاه برای ادامه تحصیل به ایران آمده اند.[۲]
علاوه بر دانشجویان این رشته عدهای از افراد مختلف علمی و فرهنگی خواستار فراگیری زبان و ادب فارسی به صورت آزاد هستند که به دلیل همان محدودیت مذکور این امکان تا کنون برای آنها فراهم نشده است.[۲] یکی از معضلات زبان آموزان فارسی در کشورهای آفریقایی معمولا فقدان کارایی اقتصادی این زبان بوده است. بسیاری از افراد به دلیل آنکه زمینه فعالیت اقتصادی را با یادگیری این زبان در پیش روی خود نمی بینند دوره های آموزش زبان فارسی را علیرغم علاقه به زبان فارسی، نیمه کاره رها کرده اند. عدم اولویت جذب نیروی بومی برای نمایندگی های مختلف ایران در منطقه، تعداد کم شرکت های تجاری ایرانی در منطقه موجب این عدم کارایی و در نتیجه عدم صرفه اقتصادی می شود.[۳]گروه زبان، ادبیات و تمدن پارسی در داکار به نوعی تلاش کرده است تا این مشکل را حل کند.
1- تربیت استاد بومی یکی از روش هایی است که برای کم کردن هزینه های فعالیت های ایران از سویی و از سوی دیگر اشتغال زایی فارغ التحصیلان این رشته انجام گرفته است. به این منظور تا سال 1390، 7 نفر از فارغ التحصیلان این گروه برای ادامه تحصیل برای مقاطع فوق لیسانس و دکتری در ایران بورس شده اند و یک نفر نیز در فرانسه به ادامه تحصیل پرداخته است.[۱]
2- با تلاش های صورت گرفته مجوز تدریس زبان فارسی در دبیرستان های سنگال به عنوان زبان انتخابی دوم از آموزش و پرورش سنگال گرفته شده است که بر طبق این مجوز در دبیرستان های سنگال از سال آموزشی 89 - 90 در دو دبیرستان "بلاز جاینگ" ( Belaz Diang) و "جان. اف. کندی" (Jean F. Kenedy) تدریس زبان فارسی به وسیله گروه زبان، ادبیات و تمدن فارسی آغاز گردیده است.[۱][۲] این امر موجب گسترش هرچه بیشتر زبان فارسی در جامعه سنگال می شود.
3- این مورد می تواند به عنوان پیشنهادی برای توسعه هرچه بیشتر زبان فارسی و نیز اشتغال زایی زبان آموزان باشد. در سنگال و دیگر کشورهای غرب آفریقا این امکان وجود دارد که هر فرد یا گروهی مجوز تأسیس مدرسه در سطوح مختلف را بگیرد. این روشی است که کشوری مثل ترکیه از آن بسیار بهره برده است و چندین مدرسه در سنگال تأسیس کرده که در آن توانسته به ترویج فرهنگ خود بپردازد. تاسیس چنینی مدارسی فرصتی برای ج.ا.ا ایران است تا بتواند با استفاده از فارغ التحصیلان این دپارتمان در این مدارس بستر وسیعی را برای انتقال فرهنگ و ارزش های خود به جامعه سنگال داشته باشد.
در سال 1399 تعداد ۱۷ دانشجوی سنگالی در ایران حضور داشته که ۱۴ نفر از آنها بورسیه هستند. حسین سالارآملی رئیس مرکز همکاریهای علمی بین المللی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با دکتر محمد رضا دهشیری سفیر جدید کشورمان در سنگال طی ملاقاتی که داشته اند اعلام نمود ایران آمادگی دارد سالیانه ۵ بورسیه جدید به ویژه در حوزه زبان فارسی و ایرانشناسی به دانشجویان این کشور اعطا کند. موضوع تأسیس دانشکده مهندسی نفت توسط موسسه آموزش عالی دانشپژوهان پیشرو با همکاری دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1399 در سنگال به توافق بین دو کشور رسیده است.[۴][۵]
نیز نگاه کنید به
آموزش زبان فارسی در دانشگاه های کانادا؛ آموزش زبان فارسی در لبنان؛ زبان فارسی در دانشگاه های مصر
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Sanaei, A. (2011). Interview with Mr. Abdolkarim Sanaei Farokhi, dispatched professor to the Persian Language Department, Antadiop University. (Interview conducted on August 22, 2011).
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ سایت رایزنی فرهنگی ایران درداکار.(1390). 2
- ↑ جلندی، علیرضا. (1385). جايگاه زبان فارسي در آفريقا، دوفصلنامه سخن عشق، شماره 32، پائیز و زمستان 1385.
- ↑ سالار آملی، حسین. (1399). بازیابی شده در تاریخ 26/08/1399 از: https://www.mehrnews.com
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)