سیستم آبیاری دوجیانگ یان
سیستم آبیاری دوجیانگ یان(Mount Qingcheng and the Dujiangyan Irrigation System. Sichuan Province) که نقطهی عطفی در تاریخ مدیریت آب در چین باستان بهشمار می رود، در قرن سوم پیش از میلاد به وجود آمد. این سیستم با ویژگیها و فن آوری خاص خود هنوز هم آب رودخانهی مین جیانگ(Minjiang)در استان سیچوان را کنترل و آن را به زمینهای کشاورزی هدایت می کند. از این سیستم چند منظوره برای آبیاری زمینهای کشاورزی، جلوگیری از جریان سیلاب، و انتقال آب به شهرستانها، بدون ایجاد سد استفاده می شود.
کوهستان چینگ چِنگ در این منطقه نیز که یکی از محلهای پیدایش آیین تائویی بهشمار می رود، در طول تاریخ مورد توجه مردم منطقه و شاعران و پیروان طریقت تائویی بوده است. در دیوارههای معابد موجود در این کوهستان نوشته، نقاشی، شعر و مجسمههای زیادی در ستایش لی بینگ(Li Bing)بنیانگذار این سیستم آبیاری نوشته شده که در نوع خود قابل توجه است. در این کوهستان36قله در اندازههای مختلف و 8غار بزرگ و 72 غار کوچک و 108 مکان تاریخی و فرهنگی و طبیعی دیدنی یافت می شود.
این سیستم آبیاری باستانی در سال2000میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.[۱]