جغرافیای طبیعی و انسانی سیرالئون

از دانشنامه ملل

جغرافیای طبیعی و انسانی کشور سیرالئون شامل جغرافیای طبیعی مشتمل بر آب و هوا و رودهای سرالئون است. جغرافیای انسانی نیز شامل جمعیت و پراکندگی و تراکم جمعیتی سیرالئون است که در ذیل شرح داده شده است:

جغرافیای طبیعی

جمهوری سیرالئون با مساحت 71740 کیلومتر مربع در غرب آفریقا واقع شده و از شمال و شمال شرقی با گینه کوناکری، از شرق و جنوب شرقی با لیبریا و از غرب و جنوب با اقیانوس اطلس همجوار است[۱].

آب و هوا

آب و هوای سیرالئون حاره‌ای و پرباران و درجه حرارت آن معمولاً بین 18 تا 35درجه سانتی‌گراد متغیر است‌. این کشور دربرگیرنده دو فصل بارانی و خشک است که فصل بارانی آن حدود هفت ماه (از اواخر اردیبهشت تا پایان آبان ماه) ادامه دارد. فصل خشک و کم باران کشور نیز از اواخرآبان ماه تا اواسط اردیبهشت به‌طول می‌انجامد[۲].

یکی از ویژگی‌های این فصل خصوصا در ماه‌های بهمن تا اواسط فروردین وزش بادهایی خشک و نسبتاً گرم از صحرای بزرگ آفریقا به سمت غرب آفریقاست که «هارماتان»(Harmattan) نام دارد و در طی این مدت گرد و غباری سرخ رنگ در هوا پراکنده می‌شود. از لحاظ طبیعی سیرالئون به ۵ منطقه تقسیم می‌شود: زمین‌های ساحلی‌، دشت‌های کم ارتفاع داخلی‌، فلات داخلی‌، شبه جزیره فری تاون و منطقه کوچک فوتاجالون.

میزان بارندگی در نقاط مختلف این کشور بین ۱۸۳ تا ۶۷۸ میلی‌متر متغیر است‌. با این حال بخش قابل ملاحظه‌ای از آب باران به هدر رفته و تاکنون تدابیری برای ذخیره و بهره‌برداری از این نعمت بزرگ در نظر گرفته نشده است. از این روی با وجود بارش فراوان باران، کمبود آب یکی از مشکلات مردمان شهری و روستایی این کشور به‌شمار می‌رود.

رودهای سیرالئون

مهم‌ترین رودهای سیرالئون عبارت‌اند از: منو(mano)، لیبریا، موآ(Moa)، پام پانا(Pam pana) و ماوولوکو(Mawoloko) که اغلب آنها به اقیانوس اطلس می‌ریزند. بلندترین نقطه سیرالئون «لومامانسا» است که حدود ۱۹۴۸ متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. شمال و شرق سیرالئون پوشیده از ساوان (از ارتفاع 500 متر تا ارتفاع 2100 متر در سلسله جبال لوما) است و منطقه ساحلی آن را جنگل‌هایی انبوه و مرطوب دربرگرفته است[۳][۴].

جغرافیای انسانی

جمعیت

بر اساس آمارهای سال 2011، سیرالئون دارای جمعیتی بالغ بر 5 میلیون و 485 هزار و 998 نفر است که 44/5 درصد از آنها زیر ۱۴ سال، 52/2 درصد از آنها بین ۱۵ تا ۶۵ سال و 3/2 درصد بالاتر از 65 سال می‌باشند[i].

پراکندگی و تراکم جمعیتی

تراکم جمعیت سیرالئون ۶۸ نفر درهر کیلومتر مربع است‌. میانگین نرخ رشد جمعیت سالانه این کشور در حال حاضر 17/2 درصد است. نرخ زاد و ولد در سیرالئون هم اکنون به ازای هر یک هزار نفر حدود 39/8 نفر و نرخ مرگ و میر در حدود 12/2 نفر در هر هزار نفر است‌.میانگین امید به زندگی در سیرالئون بر اساس برآورد سال 2011 میلادی 25/55 سال 52/8 سال برای مردان و 57/7 سال برای زنان است. میانگین باسوادی عمومی در این کشور در بین جمعیت بالای 15 سال 35/1 درصد است که مردان 46/9 و زنان 24/4 درصد از کل میانگین باسوادان کشور را تشکیل می‌دهند[۵]. بر اساس اطلاعات موجود در حدود 60 درصد از جمعیت سیرالئون را روستائیان و 40 درصد را مردمان شهری تشکیل می‌دهند[۶][۷].

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی و انسانی روسیه؛ جغرافیای طبیعی و انسانی کانادا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی تونس؛ جغرافیای طبیعی و انسانی کوبا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی افغانستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی فرانسه؛ جغرافیای طبیعی و انسانی سوریه؛ جغرافیایی طبیعی و انسانی سنگال؛ جغرافیای طبیعی و انسانی مصر؛ جغرافیای طبیعی و انسانی لبنان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اتیوپی؛ جغرافیای طبیعی و انسانی ژاپن؛ جغرافیای طبیعی و انسانی تایلند؛ جغرافیای طبیعی و انسانی بنگلادش؛ جغرافیای طبیعی و انسانی گرجستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی تاجیکستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی سریلانکا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی قزاقستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی زیمبابوه؛ جغرافیای طبیعی و انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اسپانیا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی مالی؛ جغرافیای طبیعی و انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای طبیعی و انسانی قطر؛ جغرافیای طبیعی و انسانی سودان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی چین؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اوکراین؛ جغرافیای طبیعی و انسانی آرژانتین؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اردن

پاورقی

[i] در مورد جمعیت سیرالئون آمارهای متفاوتی در منابع مختلف وجود دارد .برخی منابع جمعیت این كشور را در حدود شش میلیون و اندی و برخی در حدود پنج و نیم میلیون برآورد كرده اند. هرچند بررسی صحت و سقم این آمارها امكان پذیر نیست با این حال با توجه به واقعیات موجود و خروج غیرقانونی عده زیادی از مردم این كشور طی یك دهه اخیر ؛بنظر می‌رسد آمار پنج و نیم میلیونی بیشتر قرین به صحت باشد.(نویسنده)

کتابشناسی

  1. Denov, M. (2010).Child soldiers: Sierraleone’s Revolutionary United Front, Cambridge University Press,
  2. Reddy, K.S.( 1986 ). Use of Animal power in west African farming systems: Farm level Problems and implications for research, At Microfiche reference library, P.196.
  3. Osagie, l. F. (2000)"The Amistad revolt Memory, slavery and the politics of identity in the united states and sierra leone. University of Georgia press, p.64
  4. عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  5. Faiconbridge, M(2000) narrative of two voyages to the river sierraleone: Liverpool University Press, P.11
  6. Faiconbridge, M(2000) narrative of two voyages to the rivesierraleone: Liverpool University Press, P.113
  7. عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)