جغرافیای طبیعی و انسانی سیرالئون
جغرافیای طبیعی و انسانی کشور سیرالئون شامل جغرافیای طبیعی مشتمل بر آب و هوا و رودهای سرالئون است. جغرافیای انسانی نیز شامل جمعیت و پراکندگی و تراکم جمعیتی سیرالئون است که در ذیل شرح داده شده است:
جغرافیای طبیعی
جمهوری سیرالئون با مساحت 71740 کیلومتر مربع در غرب آفریقا واقع شده و از شمال و شمال شرقی با گینه کوناکری، از شرق و جنوب شرقی با لیبریا و از غرب و جنوب با اقیانوس اطلس همجوار است[۱].
آب و هوا
آب و هوای سیرالئون حاره‌ای و پرباران و درجه حرارت آن معمولاً بین 18 تا 35درجه سانتی‌گراد متغیر است. این کشور دربرگیرنده دو فصل بارانی و خشک است که فصل بارانی آن حدود هفت ماه (از اواخر اردیبهشت تا پایان آبان ماه) ادامه دارد. فصل خشک و کم باران کشور نیز از اواخرآبان ماه تا اواسط اردیبهشت به‌طول می‌انجامد[۲].
یکی از ویژگی‌های این فصل خصوصا در ماه‌های بهمن تا اواسط فروردین وزش بادهایی خشک و نسبتاً گرم از صحرای بزرگ آفریقا به سمت غرب آفریقاست که «هارماتان»(Harmattan) نام دارد و در طی این مدت گرد و غباری سرخ رنگ در هوا پراکنده می‌شود. از لحاظ طبیعی سیرالئون به ۵ منطقه تقسیم می‌شود: زمین‌های ساحلی، دشت‌های کم ارتفاع داخلی، فلات داخلی، شبه جزیره فری تاون و منطقه کوچک فوتاجالون.
میزان بارندگی در نقاط مختلف این کشور بین ۱۸۳ تا ۶۷۸ میلی‌متر متغیر است. با این حال بخش قابل ملاحظه‌ای از آب باران به هدر رفته و تاکنون تدابیری برای ذخیره و بهره‌برداری از این نعمت بزرگ در نظر گرفته نشده است. از این روی با وجود بارش فراوان باران، کمبود آب یکی از مشکلات مردمان شهری و روستایی این کشور به‌شمار می‌رود.
رودهای سیرالئون
مهم‌ترین رودهای سیرالئون عبارت‌اند از: منو(mano)، لیبریا، موآ(Moa)، پام پانا(Pam pana) و ماوولوکو(Mawoloko) که اغلب آنها به اقیانوس اطلس می‌ریزند. بلندترین نقطه سیرالئون «لومامانسا» است که حدود ۱۹۴۸ متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. شمال و شرق سیرالئون پوشیده از ساوان (از ارتفاع 500 متر تا ارتفاع 2100 متر در سلسله جبال لوما) است و منطقه ساحلی آن را جنگل‌هایی انبوه و مرطوب دربرگرفته است[۳][۴].
جغرافیای انسانی
جمعیت
بر اساس آمارهای سال 2011، سیرالئون دارای جمعیتی بالغ بر 5 میلیون و 485 هزار و 998 نفر است که 44/5 درصد از آنها زیر ۱۴ سال، 52/2 درصد از آنها بین ۱۵ تا ۶۵ سال و 3/2 درصد بالاتر از 65 سال می‌باشند[i].
پراکندگی و تراکم جمعیتی
تراکم جمعیت سیرالئون ۶۸ نفر درهر کیلومتر مربع است. میانگین نرخ رشد جمعیت سالانه این کشور در حال حاضر 17/2 درصد است. نرخ زاد و ولد در سیرالئون هم اکنون به ازای هر یک هزار نفر حدود 39/8 نفر و نرخ مرگ و میر در حدود 12/2 نفر در هر هزار نفر است.میانگین امید به زندگی در سیرالئون بر اساس برآورد سال 2011 میلادی 25/55 سال 52/8 سال برای مردان و 57/7 سال برای زنان است. میانگین باسوادی عمومی در این کشور در بین جمعیت بالای 15 سال 35/1 درصد است که مردان 46/9 و زنان 24/4 درصد از کل میانگین باسوادان کشور را تشکیل می‌دهند[۵]. بر اساس اطلاعات موجود در حدود 60 درصد از جمعیت سیرالئون را روستائیان و 40 درصد را مردمان شهری تشکیل می‌دهند[۶][۷].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
جغرافیای طبیعی و انسانی روسیه؛ جغرافیای طبیعی و انسانی کانادا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی تونس؛ جغرافیای طبیعی و انسانی کوبا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی افغانستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی فرانسه؛ جغرافیای طبیعی و انسانی سوریه؛ جغرافیایی طبیعی و انسانی سنگال؛ جغرافیای طبیعی و انسانی مصر؛ جغرافیای طبیعی و انسانی لبنان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اتیوپی؛ جغرافیای طبیعی و انسانی ژاپن؛ جغرافیای طبیعی و انسانی تایلند؛ جغرافیای طبیعی و انسانی بنگلادش؛ جغرافیای طبیعی و انسانی گرجستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی تاجیکستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی سریلانکا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی قزاقستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی زیمبابوه؛ جغرافیای طبیعی و انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اسپانیا؛ جغرافیای طبیعی و انسانی مالی؛ جغرافیای طبیعی و انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای طبیعی و انسانی قطر؛ جغرافیای طبیعی و انسانی سودان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی چین؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اوکراین؛ جغرافیای طبیعی و انسانی آرژانتین؛ جغرافیای طبیعی و انسانی اردن
پاورقی
[i] در مورد جمعیت سیرالئون آمارهای متفاوتی در منابع مختلف وجود دارد .برخی منابع جمعیت این كشور را در حدود شش میلیون و اندی و برخی در حدود پنج و نیم میلیون برآورد كرده اند. هرچند بررسی صحت و سقم این آمارها امكان پذیر نیست با این حال با توجه به واقعیات موجود و خروج غیرقانونی عده زیادی از مردم این كشور طی یك دهه اخیر ؛بنظر می‌رسد آمار پنج و نیم میلیونی بیشتر قرین به صحت باشد.(نویسنده)
کتابشناسی
- ↑ Denov, M. (2010).Child soldiers: Sierraleone’s Revolutionary United Front, Cambridge University Press,
- ↑ Reddy, K.S.( 1986 ). Use of Animal power in west African farming systems: Farm level Problems and implications for research, At Microfiche reference library, P.196.
- ↑ Osagie, l. F. (2000)"The Amistad revolt Memory, slavery and the politics of identity in the united states and sierra leone. University of Georgia press, p.64
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
- ↑ Faiconbridge, M(2000) narrative of two voyages to the river sierraleone: Liverpool University Press, P.11
- ↑ Faiconbridge, M(2000) narrative of two voyages to the rivesierraleone: Liverpool University Press, P.113
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)