سینما در عراق

صنعت سینمای عراق در اوایل دهه 1940 متولد شد، در زمانی که شاه فیصل دوم بر آن کشور حکومت می‌کرد. شرکت‌های خصوصی تولید فیلم در عراق با سرمایه فرانسوی، بریتانیایی، مصری و لبنانی از پیشگامان صنعت سینما در جهان عرب بودند. استودیو بغداد در سال 1948 تاسیس شد ولی بعلت اختلاف بنیانگذاران آن چندان پایدار نماند. با سقوط فیصل دوم که دست‌نشانده انگلستان بود و با اعلام جمهوری و اجرای برنامه‌های آرمان‌گرایانه اصلاحات اجتماعی در عراق، صنعت سینما نیز ملی اعلام شد. سازمان ملی سینما و تئاتر بوجود آمد و جکومت تازه‌تاسیس تلاش کرد از آن در جهت اهداف سیاسی خود و ایدئولوژی ناسیونالیسم عربی بهره بگیرد

با قدرت‌گرفتن صدام در سال 1979، بودجه عراق صرف جنگ می‌شد و تولید اندک صنعت سینما نیز در خدمت شعارها و تبلیغات ناسیونالیستی دولت بود تا به تجلیل از اسطوره‌های برساخته حکومت صدام بپردازند. روند فروپاشی سینمای عراق با تهاجم ارتش صدام به کویت و اعمال تحریم‌های سازمان ملل بر عراق در آگوست 1990 شدت گرفت، با این حال نسل جدیدی از فیلمسازان عراقی پا به عرصه گذاشتند که در عین فقدان امکانات از مضامین غنی بهره‌مند بودند که جنگ‌ها، تحریم و محیط پرکشمکش و آکنده از مرگ و خشونت در اختیارشان قرار می‌داد و در دوران پس از صدام نقش بازسازی سینمای عراق را بر عهده گرفتند.

سینمای عراق در دوران پس از سقوط صدام، با ظهور ارزش‌های بنیادگرایی مذهبی به عنوان بازتاب عملکرد جریانات سیاسی اجتماعی آن روزهای عراق در اکثر استانها، تعدادی از سالن‌های تئاتر در آتش خشم افراط‌گرایان سوختند. با همه این اوصاف، سینمای عراق در دوران پساسقوط مسیر خود را بتدریج پیدا کرد. در سالهای بعد این روند ادامه یافت و در سال 2013 با چندین فیلم سینمایی کوتاه در جشنواره فیلم دبی شرکت کرد. سینمای عراق در سال 2019 شاهد جنب و جوش زیادی بود. اگرچه هنوز مشکلات زیرساختی و کمبود امکانات و موانع در مسیر رشد سینمای عراق وجود دارد، در این سال ورود دولت به بخش تولید محصولات سینمایی گامی مناسب در راستای احیای این صنعت بود. در سال‌های اخیر، محصولات سینمای عراق، در 170 جشنواره بین‌المللی در 52 کشور جهان شرکت کردند که ماحصل این حضور، کسب 43 جایزه بوده است و اکثر این جوایز توسط فیلم‌های «موصل 980»، «خیابان حیفا»، «ستراید»، و «بنفش» کسب شده‌اند.