کنگره ملی نمایندگان خلق چین
کنگرهی ملی نمایندگان خلق، بالاترین نهاد سیاسی کشور چین بوده و نماد قدرت سیاسی دیکتاتوری دموکراتیک مردمی و نظام دولتی چین به شمار میرود. کنگرهی ملی نمایندگان خلق چین متفاوت با نظام پارلمانی تفکیک و توازن سه قوای موجود در کشورهای غربی است. براساس قانون اساسی، کنگرهی ملی نمایندگان خلق چین، به عنوان عالیترین مرجع قدرت کشور تعیین شده است. براساس این قانون، هر تبعهی چینی از 18سالگی حق انتخاب کردن و انتخاب شدن به عنوان نمایندهی کنگرهی ملی را دارد. در چین، نمایندگان مجالس سطوح مختلف محلی، نمایندگان مجالس محلی، در سطوح شهرستانها و روستاها با انتخابات مستقیم مردم، و نمایندگان سطوح بالاتر، از طریق انتخابات غیر مستقم برگزیده میشوند. کنگرهی ملی نمایندگان خلق سراسری مرکب از نمایندگان منتخب استانها، مناطق خودمختار، شهرهای تابع دولت مرکزی و ارتش است.از همين روی است كه تعداد نمايندگان آن ثابت نيست و در هر دوره با توجه به جمعيت وشرايط سياسی و اجتماعی حاكم بر تعداد نمايندگان آن افزوده می شود.در دوازدهمين كنگره ملی خلق كه در ماه مارس 2013 برگزار شد تعداد نمايندگان عضو 2987 نفر بودند كه 699 نفر(23/4 درصد) آنان زن بودند. دورهی نمایندگی مجالس ملی سطوح مختلف 5 سال است و سالانه یک اجلاس عمومی برگزار میکنند.
در اجلاس سالانهی کنگرهی ملی نمایندگان خلق چین، نمایندگان ضمن شنیدن گزارش کار دولت و دیگر گزارشهای مهم، به بررسی و رسیدگی به آنها پرداخته و بیانیههای لازم را به تصویب میرسانند. در ایامی که کنگره تشکیل جلسه نمیدهد، کمیسیون دائمی کنگرهی ملی نمایندگان خلق، ارگان دائمی کنگرهی ملی نمایندگان سطوح مختلف، اختیارات محوله از سوی کنگرهی ملی را اجرا میکند. برای نمونه، اختیارات کمیسیون دائمی کنگرهی ملی عبارت است از تفسیر قانون اساسی، نظارت بر اجرای قانون اساسی، تنظیم و اصلاح قوانین، (غیر از قوانین تصویب شده توسط اجلاس عمومی کنگرهی ملی) و مسئولیت پذیری در برابر کنگرهی ملی و تسلیم گزارش کار به مجلس ملی است. قدرت و حدود اختیارات اساسی کنگرهی ملی شامل حق قانونگذاری، حق نظارت، حق تصمیم گیری در بارهی امور مهم و عزل و نصب پرسنل است.
در کشور چین، تنظیم برنامههای توسعهی اقتصاد ملی و اجتماعی، راهبرد اساسی در جهت کمک به پیشرفت و توسعهی اجتماعی چین محسوب میشود. ولی این برنامهها تنها پس از تصویب در کنگرهی ملی نمایندگان خلق سراسری اعتبار حقوقی پیدا میکند. در قانون اساسی چین قید شده است که رهبران عالیرتبهی چین، از جمله رییس جمهور و رییس کمیتهی دائمی کنگرهی ملی، باید به کنگرهی ملی نمایندگان خلق معرفی و از طریق انتخابات برگزیده شوند. نخست وزیر، اعضای شورای دولتی و وزیران وزارتخانههای مختلف نیز باید به کنگرهی ملی نمایندگان خلق معرفی و از سوی آنها منصوب شوند. کنگرهی ملی نمایندگان خلق سراسری نیز میتواند از طریق تشریفات، طرح پیشنهادی عزل رهبران منتخب وتعیین شده، از جمله رییس کمیتهی دائمی کنگرهی ملی نمایندگان سراسری، رییس جمهور و نخست وزیر را ارایه کند.
حدود وظایف و اختیارات کنگرهی ملی نمایندگان خلق چین
همچنان که ذکر آن رفت، بر اساس قانون اساسی، کنگرهی ملی نمایندگان خلق، بالاترین ارگان نظام سیاسی چین است. این کنگره، مرکب از نمایندگان منتخب استانها، مناطق خودمختار، شهرهای تابع دولت مرکزی، مناطق ویژهی اداری و ارتش است. این کنگره ضمن داشتن حق قانونگذاری در کشور، دربارهی مسائل مهم و بزرگ که با حيات سیاسی کشور ارتباط دارد، تصمیم میگیرد. وظایف اساسی کنگرهی ملی نمایندگان خلق عباتند از: اصلاح قانون اساسی؛ نظارت بر اجرای قانون اساسی؛ تنظیم و تجدید نظر در قوانین جزایی، مدنی، ارگانهای کشوری، و سایر مقررات؛ بررسی وتصويب برنامههای اقتصاد ملی و توسعهی اجتماعی و دریافت گزارش از چگونگی اجرای این برنامهها و بودجهی سالانهی کشور و وضع مقررات اجرایی بودجه؛ تصویب ایجاد استانها، مناطق خودمختار و شهرهای تابع دولت مرکزی؛ تصمیم گیری در خصوص ایجاد مناطق ویژهی اداری و مقررات مربوط به آن؛ تصمیم گیری در خصوص جنگ و صلح؛ انتخاب و تعيين رهبران عالیرتبهی ارگان اجرای کشور(انتخاب اعضای کمیتهی دائمی مجلس ملی نمایندگان خلق، انتخاب رییس جمهور، معاون رییس جمهور، نخست وزیر و دیگر نامزدها برای عضویت در این شورا)؛ انتخاب رییس کمیسیون مرکزی نظامی و دیگر نامزدهای عضویت در این کمیسیون؛ انتخاب رییس عالی دادگاه خلق و دادستان کل کشور.
مجلس ملی نمایندگان خلق، حق عزل اشخاص مزبور را نيز دارد. دورهی نمایندگی مجلس ملی نمایندگان خلق 5 سال است و سالانه یک اجلاس برگزار میکند. زمانی که مجلس ملی نمایندگان خلق تشکیل جلسه نمیدهد، کمیتهی دائمی، ارگان دائمی این مجلس، بالاترین قدرت اجرایی کشور را پیگیری میکند.کمیتهی دائمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین مرکب از رییس کمیته، معاون، دبیر کل و دیگر اعضای آن است. ارگانهای قانونگذار چین عبارتند از: مجلس ملی نمایندگان خلق و کمیتهی دائمی آن؛ شورای دولتی و وزارت خانهها؛ مجالس محلی؛ مجالس مناطق خودمختار؛ و مجالس مناطق ویژهی اقتصادی و مناطق ویژهی اداری.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص415-418