ازدواج در کانادا

طبق اصل ۹۱ قانون اساسی قوانین ازدواج در اختيار دولت فدرال است. با این حال دولت‌های استانی تا حدودی در این زمینه می‌توانند دخالت کنند. به جز کسانی که رابطه خونی با یکدیگر دارند، یا به عبارت دیگر برادر یا خواهر تنی یا ناتنی هستند، بقیه افراد می‌توانند با همدیگر ازدواج کنند.^[1] در اغلب استان‌ها سن ازدواج ۱۸ سال به بالا تعیین شده است.^[2] به عبارت دیگر هر فردی که ۱۸ سال یا بیشتر داشته باشد، می‌تواند ازدواج کند. کسانی که سن‌شان بین ۱۶ تا ۱۸ سالگی باشد، به شرط موافقت والدین‌شان می‌توانند ازدواج کنند. در بعضی استان‌ها تحت شرایط خاص افراد زیر ۱۶ سال می‌توانند ازدواج کنند. در کانادا افراد اجازه دارند به صورت مذهبی و یا به صورت رسمی (یا هر دو) ازدواج کنند. افراد برای ازدواج رسمی معمولاً باید به شهرداری^[3] مراجعه کنند تا ازدواج به صورت رسمی ثبت شود. حتی اگر ازدواج به صورت مذهبی یا رسمی ثبت نشود، اگر دو نفر در قالب زندگی زناشویی حداقل سه سال زیر یک سقف زندگی کنند، یا فرزند مشترک داشته باشند، از نظر قوانین موجود شریک زندگی هم محسوب می‌شوند و کمابیش تمام قوانین مربوط به همسران در مورد آنها مصداق پیدا می‌کند]11[.

در بخش سنتی جامعه مرسوم است که بعد از ازدواج خانم‌ها نام خانوادگی خود را به صورت قانونی به نام خانوادگی همسران‌شان تغییر می دهند.^[4] همچنین، به هنگام تولد فرزندان، زن و شوهر می‌توانند نام خانوادگی کودک را به نام مادر یا پدر ثبت کنند. این امر به توافق طرفین بستگی دارد.

در کانادا قوانین طلاق پیچیده است. زوجين بايد حداقل به مدت یک سال از يكديگر جدا زندگی کنند تا بتوانند برای طلاق اقدام نمایند.

مراسم ازدواج كانادايي‌ها از آیین‌های آمریکایی در اين زمينه نشأت گرفته و دارای آداب و رسوم خاصی است. به دليل تنوع فرهنگي مي‌توان مراسم‌ گوناگوني را در سراسر كشور شاهد بود. از جمله سنت‌هاي رايج در خواستگاري و ازدواج مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:

1. حمل عروس بر روی دستان تا آستانه در ورودی منزل:[5] اگر داماد عروس را تا آستانه ورود به منزل روی دستان خود حمل کند خوش‌یمن است. اين باور از يك اعتقاد خرافی ناشي مي‌شود كه مي‌گوید «ارواح شیطانی تلاش می‌کنند تا خوشبختی زوج جدید را برهم بزنند. ممکن است این امر سبب شود که عروس هنگام ورود به منزل جدیدش به زمین بخورد. به همین دلیل، برای در امان ماندن عروس، داماد او را روی دستان حمل می‌کند».

2. بریدن کیک عروسی^[6]:‌ کیک ازدواج نماد و سمبل خوشبختی و باروری است. عروس با کمک داماد باید اولین قطعه کیک را ببرند تا نشانه‌ای باشد بر اینکه در تمام فراز و نشیب‌های زندگی باهم شریک هستند.

3. انتخاب تاریخ ازدواج^[7]: رومی‌های باستان اعتقاد داشتند که الهه زنان یعنی ژونو^[8] ازدواج‌هایی را مورد لطف و مرحمت زیاد قرار می‌دهد که در ماه خودش انجام می‌گیرد. به همین دلیل ماه ژوئن (اواسط خرداد تا اواسط تیر) بهترین ماه برای ازدواج محسوب می‌شود.

4. نديدن عروس توسط داماد پيش از مراسم^[9]: یکی از رسوم قدیمی این بوده که داماد نباید قبل از مراسم ازدواج عروس را ببیند. انجام دادن این عمل نشان می‌دهد که داماد مطیع و فرمانبر خانواده عروس است.

5. پرتاب دسته گل عروسی^[10]: به طور سنتی دسته گل عروس نماد و سمبل باروری است. اعتقاد بر این است که هر دختری که این دسته گل را بدست بیاورد، نفر بعدی است که ازدواج خواهد کرد.^[11]

6. پوشیدن تور روی سر:^[12] تور صورت عروس یادآور سایبان تشریفاتی بر سر عروس است و با این هدف طراحی شده تا مراسم جشن ازدواج را از شر چشمان شیاطین محافظت کند. برداشتن تور از روی صورت عروس نیز نماد رهایی عروس از کنترل و اختیار والدین اوست.

7. دست کردن حلقه ازدواج:^[13] در عهد باستان، زن به عنوان یکی از متعلقات مرد به حساب می‌آمد و حلقه ازدواج نشانه این بود که او توسط داماد خریداری شده است. دادن حلقه از طرف داماد در واقع نماد این توافق است.

8. پاشیدن برنج^[14]: به طور سنتی، پاشیدن برنج بر سر عروس و داماد راهی بوده است تا برای آنها بچه‌های زیاد آرزو کنند.

9. محافظان زوج در حال ازدواج^[15]: زمانی ساقدوش‌های عروس و داماد مانند آنها لباس می‌پوشیدند تا ارواح خبیثه را فریب دهند و آنها ندانند کدام یک عروس و داماد واقعی هستند. این روزها ساقدوش‌های عروس و داماد صرفاً دوستان آنها هستند که در مراسم جشن ازدواج به آن دو کمک می‌کنند.

10. پوشیدن لباس سفید عروسی^[16]: در یونان باستان رنگ سفید نماد شادمانی و خوشی بوده است. امروزه در کانادا لباس سفید عروس بیشتر نمادی برای خلوص و پاکی محسوب می‌شود]12 و 13[.

[1] . در کانادا ازدواج بین دختر عموها و پسرعموها مرسوم نیست، ولی منع قانونی هم ندارد.

[2] . البته به جزء استان بریتیش کلمبیا که سن ازدواج 19 سال در نظر گرفته شده است.

[3]. City Hall

[4] . البته در طی سال‌های اخیر تمایل به این کار از سوی زنان کاهش پیدا کرده است.

[5]. Carrying the bride across the threshold

[6]. Cutting the wedding cake

[7]. Choosing the wedding date

[8]. Juno

[9]. The groom must not to see the bride before the wedding

[10]. Throwing the bridal bouquet

[11] . مشابه سابیدن کله قند روی سر عروس داماد در پای سفره عقد ایرانی‌ها

[12]. wearing a veil

[13]. wearing a wedding ring

[14]. throwing rice

[15]. protectors of the wedding couple

[16]. wearing white wedding gown