وانگ وی، نقاش چینی
«وانگ وِی»(761-701 میلادی) یک نقاش، شاعر و دولتمرد سلسله ی تانگ بود. وی در سن پیری نیمی از زندگیش را در اداره و نیم دیگر را در خانه ی دِنجَش در «وانگ چوان» در استان «شانسی» امروزی سپری کرد. از وی 400 قطعه شعر هم باقی مانده است. او در نقاشی آب رنگ و منظره مهارت خاصی داشت. آنگونه که منتقدان هنری می گویند:
در نقاشیِ او شعر و در شعرش نقاشی وجود دارد. وی بنیانگذار مکتب نقاشی دانشمند بوده و کتابی تحت عنوان «دستور نقاشی منظره( The Formula of Painting)» تألیف کرده است. وی به جای استفاده ی مرسوم از رنگ های سبز و پررنگ و خطوط برجسته، آب زیادی به جوهر سیاه می افزود تا زیبایی مناظر را نمایش دهد.«تصویر وانگ چوان» یکی از کارهای مشهور او است. این اثر در دیوار معبد «چینگ یوان(Qingyuan)» نقاشی شده است.
این یک نقاشی انگاره ای منظره است که احساس آرامش و دِنج زندگی خود او را به نمایش می گذارد. سبک تصویر منحصر به فرد، با موتیف های غیر مترقبه و کار قلمی احساسی و خوش بنیه است[۱].