خودکشی در ژاپن
خودکشی از عوامل شایع مرگ و میر در بین مردم ژاپن است و به بحرانی تبدیل شده است که سالهاست دولتهای ژاپن به دنبال چاره جویی و کاهش آمار آن، دست به اجرای سیاستهای متنوع میزنند. طبق آمار آژانس پلیس ملی ژاپن[1]، طی ده سال از 1988 تا 1997، متوسط سالانه تعداد خودکشی در ژاپن حدود 22000 نفر بوده است. در سال 1998، تعداد آنها به یک باره به 32،863 رسید و این برای اولین باربود که آمار خودکشی ژاپن وارد کانال سی هزار نفر میشد. تعداد سالانه خودکشی در کانال سی هزار نفر، بیش از ده سال ادامه داشت و این کشور را به یکی از کشورهای دارای بالاترین میزان خودکشی در جهان تبدیل کرد.
آمارهای خودکشی در روند معمول جهانی میزان بالای خودکشی را به طور عمده در میان جوانان نشان میدهند که در مسیر پر سرعت تغییرات شخصیتی و تجربه جامعه پذیری قرار دارند، اما بر خلاف روند جهانی آمارهای ژاپن، گویای تعداد بالای خودکشی در بین مردان شاغل در دهه 40 و 50 سالگی است. افزایش شدید خودکشی مردان میانسال و مسن از ویژگیهای عمده اواخر دهه 1990 به شمار میرود.
در سال 2020 همزمان با همهگیری ناشی از کووید 19 (کرونا) پس از 10 سال که آمار خودکشیها در ژاپن به طور پیوسته رو به کاهش بود، تعداد کل خودکشیها به 21081 نفر در این سال رسید و این به معنای افزایش 4.5 درصدی نسبت به سال قبل بود. تعداد خودکشیها به ازای هر صد هزار نفر نیز برای اولین بار بعد از سال 2009 به 16.7 رسید. براساس جنسیت، در بین مردان برای یازدهمین سال متوالی این آمار خودکشی کم شده اما برای زنان طی دو سال اخیر افزایش یافته است. البته با نگاه به مجموعه آمارها در ژاپن طی سالهای متوالی آشکار میشود که تعداد خودکشی در مردان حدود 2 برابر زنان است (آمارها به نقل از (سوموشوتوکِیکیوکو، 2021: 170-169).
تصور میشود این افزایش چشمگیر به دلیل تغییرات شدید در وضعیت زندگی و چشم اندازهای نامشخص اشتغال ناشی از همهگیری باشد. در کل 499 خودکشی در میان دانش آموزان دبستان، متوسطه اول و دبیرستان ثبت شده که این نیز بالاترین میزان از زمان ثبت سوابق در سال 1980 بوده است.
دولت ژاپن برای مقابله با مشکلات روحی روانی و پیشگیری از خودکشی همواره به فکر چاره جوییهای متفاوت بوده است. جدیدترین اقدام از این چارهجوییها ایجاد جایگاه سازمانی جدید در دولت تحت عنوان "وزیر مقابله با انزوا و تنهایی"[2] توسط نخست وزیر ژاپن، یوشیهیده سوگا در آوریل 2021 است. اگرچه ایجاد مقیاسی از تنهایی ارتباط مستقیمی با دستیابی به اهداف دولت دارد، اما چالشهای بسیاری هنوز وجود دارد، از جمله این سوال که چگونه چنین احساسی ذهنی را بسنجید و براساس آن بودجههایی از دولت صرف رسیدگی به امور تنهایان کشور شود.
[1] 警察庁/Keisatsu chō.
[2] 孤独・孤立対策担当大臣/Kodoku Koritsu taisaku tantō daijin.