منابع طبیعی چین

منابع طبیعی

چین کشوری پهناور و دارای تنوع زمینی و منابع طبیعی از جمله مزارع، جنگل، مرتع، بیابان و پایاب است. کوهها اکثر مساحت چین را تشکیل میدهند و مساحت جلگهها، مزارع و جنگلها در این کشور کمتر است. پوشش زمینی در چین متوازن نیست. مزارع عمدتا در جلگهها و حوضههای شرق چین، جنگلها اغلب در مناطق کوهستانی در شمال شرق و جنوب غرب چین، و مراتع در فلاتها و مناطق کوهستانی در داخل چین واقع شدهاند.

این کشور دارای منابع غنی خاکی است که 3/1 میلیون کیلومتر مربع ( 5/13 درصد کل مساحت کشور) آن قابل کشت بوده و در آن معمولا برنج، گندم و ذرت کاشته میشود. مجموع مناطق تحت پوشش جنگلی چین 75/1میلیون کیلومتر مربع(2/18درصد کل مساحت کشور)است. چین با داشتن 133000کیلومتر مربع سواحل کمعمق محیط مناسبی برای استفاده از منابع آبزیان دارد و26000 کیلومتر مربع آن برای پرورش ماهی مناسب بوده و2600 نوع ماهی در این منطقه پرورش داده میشود که50 نوع آن از ماهی های نادر جهان است. این کشور همچنین دارای بیش از 30 نوع معدن با ارزش از قبیل نفت، گاز، آهن، مس و... در سواحل این کشور است که برخی از آنها کشف شده و در حال استخراج هستد. ذخایر ذغال سنگ این کشور بالغ بر760 تریلیون تن برآورد شده است که عمدتا در استانهای شَنسی[1]، شانسی[2] و مغولستان[3] داخلی قرار گرفته اند. این کشور همچنین دارای دریاچهها و برکههای متعددی است که بزرگترین آنها عبارتند از: دریاچهی نمک چینگخَی[4](با 4635 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچههای آب شیرین پویانگ[5]( با 3960 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچهی دونگتینگ[6]( با 3940 کیومتر مربع مساحت)، دریاچهی خونگزِ[7]( با 3180 کیلومتر مربع مساحت)، تَیخو[8]( با 2425کیلومتر مربع مساحت)، و دریاچهی نمک شینگکَی[9]( با 4380کیلومتر مربع مساحت) (Bai Shouyi، ص 6، 2002) از جملهی این دریاچه ها هستند[i]. افزون بر رودخانهها و دریاچهها، در این کشور کانالهای آب فراوانی نیز وجود دارد که مشهور ترین آنها کانال بزرگ میان پکن و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل میکند.

[1] - Shanxi.

[2] - Shaanxi.

[3] - Inner Mongola.

[4] -Qinghai.

[5] - Poyang.

[6] - Dongting.

[7] - Hongze.

[8] - Taiho.

[9] - Shing Kai.

[i] - An Outline History of China. Bai Shouyi. Foreign languages press, Beijing-2002.