رائول کاسترو

تصویر رائول کاسترو، برادر فیدل کاسترو

رائول مودستو کاسترو روز (اسپانیایی Raúl Modesto Castro Ruz‎)، متولد ۳ ژوئن ۱۹۳۱ در بیرن، شرق کوباست. سیاستمدار و انقلابی کوبایی است که دبیر اول حزب کمونیست کوبا و در فاصله سال‌های ۲۰۰۸ و ٢٠١٨ رئیس‌جمهور کوبا بود. رائول برادر جوان‌تر فیدل کاسترو است. پدر او یک مهاجر اسپانیایی و مادرش یک کوبایی زاده کانادا بود. پدر فیدل و رائول مزرعه‌دار موفقی در تولید نیشکر بود. او در هاوانا بزرگ شد و در مدرسه‌ای مبتنی بر آموزه‌های انجمن عیسوی درس خواند. رائول کاسترو دانش‌آموخته رشته اقتصاد در دانشگاه هاوانا است.

سیاست

از همان سال‌های اولیه پیروزی انقلاب کوبا، همزمان با تثبیت پایه‌های قدرت فیدل کاسترو و به عنوان رهبر بلامنازع کشور، مردم و نخبگان کوبا عادت کرده‌اند که رائول را به عنوان سایه ی فیدل کاسترو و جانشین او نگاه کنند. فیدل کاسترو 80 ساله اخیرائ خود بر این نگرش مهر تایید زده و در رژیمی که عنوان جمهوری دارد رسما از برادر 76 ساله‌اش به عنوان جانشین خود و رهبر آینده کوبا نام برده است.البته همچنان که  تاکنون حذف فیدل کاسترو از معادلات کوبا و آمریکای لاتین به آرزوی دست نیافتنی برای دولتمردان آمریکایی تبدیل شده، رفتن کاسترو و آمدن رائول نیز بسیار طولانی شده بود تا این‌که دیروز رائول زمام امور کشور را به دست گرفت. کاسترو حتی اگر نمرده باشد از نظر دوستدارانش نیز یک چریک پیر به شمار می‌رود. رائول کاسترو، برادر کوچک‌تر کاسترو که سمت‌های وزارت دفاع، فرماندهی کل نیروهای مسلح و معاونت دبیر اولی حزب کمونیست کوبا را برعهده دارد، سرشناس‌ترین و جدی‌ترین گزینهء جانشینی کاسترو است و دیروز نیز با واگذاری قدرت به وی این امر ثابت شد. رائول که هم اکنون قدرتمند ترین فرد کوبا محسوب می‌شود، طی دهه‌های گذشته تسلط و نفوذ خود را بر مراکز حساس و کلیدی کشور تثبیت کرده و کاسترو نیز به وضوح از موضوع جانشینی او به جای خود حمایت کرده بود.

کاسترو که سال‌ها قبل ضربهء روانی سنگینی از ناحیهء پناهنده شدن دخترش به آمریکا متحمل شد  درباره رائول گفته است:

«رائول در سلامت کامل است و بی‌تردید پس از من می‌تواند همدم خوبی برای مسوولان کوبا باشد و برنامه‌های من را به نتیجه برساند.»

این در حالی است که کاسترو در پنجمین کنگره حزب کمونیست کوبا نیز از رائول به عنوان جانشین خود نام برده بود.رائول اینک 76 سال دارد و فقط چهار سال از فیدل جوان‌تر است اما کاسترو در دو دههء اخیر و به تدریج راه تسلط و نفوذ وی را بر ساختارهای حزبی، دولتی، امنیتی و نظامی کشور هموار کرده است.

ساختار حکومت در کوبا براساس تکیه بر سه نهاد «حزب حاکم»، «نیروهای مسلح» و «خانواده» قرار دارد و در این چارچوب، رائول نفوذی مستحکم در سلسله مراتب قدرت به دست آورده است. رائول علاوه بر کنترل سمت‌هایی که او را قادر به اعمال قدرت بر نیروهای مسلح، سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی حزب کمونیست و دولتمردان می‌کند، نخبگان سیاسی و حزبی را نیز به‌گونه‌ای آرایش داده که هیچ یک از آن‌ها نتوانند جانشینی او را مورد چالش و تهدید قرار دهند.اغلب نخبگان مذکور متولد دههء چهارم و پنجم قرن بیستم و از مبارزان قدیمی و چریک‌های تحت امر کاسترو هستند.

آن‌ها که شاید در مجموع کم‌تر از 20 نفر باشند با شباهت جالب توجه‌ای همانند سایر دولت‌های اقتدارگرا پست‌های حساس و کلیدی را در سطوح سه‌گانه حزب حاکم، دولت و نیروهای مسلح و سرویس‌های امنیتی اشغال کرده‌اند.در بین نخبگان مذکور، «کارلوس لاگه دویلا» دبیر اجرایی حزب و معاون کاسترو در شورای وزیران، «خوزه رومان فرناندز» عضو موسس حزب کمونیست کوبا و معاون کاسترو در شورای وزیران، «پدرو مایر پرتیو» عضو کمیته مرکزی حزب، «خوزه لوئیس رودریگرز» وزیر اقتصاد و عضو کمیتهء مرکزی حزب «اسمانی سینفیوگوس» معاون مجلس، «اولیس روز الزدل تورو» وزیر صنایع شکر و عضو دفتر سیاسی حزب،«فیلیپه پرزروکه» وزیر امور خارجه و «آلباردوکولومو» وزیر کشور از سایرین برجسته‌تر هستند اگر چه در شرایط کنونی هیچ یک از آن‌ها نقشی فراتر از یک مشاور برای فیدل کاسترو ندارند و پیش‌بینی می‌شود رقیبی سرسخت برای به چالش کشیدن رهبری رائول کاسترو نباشند.