جایگاه دین در جامعه و سیاست کوبا
در سالهای بعد از پیروزی انقلاب کوبا (۱۹۵۹) و حاکمیت اندیشه کمونیسم بر این کشور، فعالیتهای کلیسای کاتولیک رومن بهطور جدی محدود شد و با مشکلات عمیقی مواجه شد؛ در سال ۱۹۶۱ تمام داراییهاییکه در اختیار نهادهای مذهبی بود، مصادره شدند. صدها تن از کشیشها و همچنین اسقف اعظم از کشور تبعید شدند و برخی به آمریکا و دیگر کشورهای منطقه گریختند. 1. Valle de los Ingenios 2. Valle de Vinales 3. Pinar del Rio
۲۲۵
۴. انقلاب کاسترو انقلابی دینی محسوب نمیشد و سعی در حذف اخبار مذهبی میشد. اگرچه این دیدگاه دولت انقلابی کوبا تغییر کرده است. خصوصا از زمان ملاقات کاسترو با پاپ، کلیسای کاتولیک فعلا در کوبا در آزادترین فضاست و یک کوبایی بهعنوان اسقف منصوب شده است.کاسترو سیاست باز کردن فضا برای اکثر ادیان را ادامه می دهد حتی برای بهاییگری!
۲۲۶
بنابراین از زمان انقلاب کوبا، تعداد مسیحیان این کشور به نصف کاهش یافت، هماکنون پس از گذشت بیش از نیم قرن حاکمیت حزب کمونیست بر کوبا، فضای مساعدتری نسبت به گذشته برای کلیسای کاتولیک کوبا فراهم شده است، رهبر کوبا تا سال ۱۹۹۲ ، زمانی که حزب کمونیست به پیروان مذهبی خود اجازه داد تا به حزب بپیوندند، منکر وجود خدا بود، سال ۱۹۹۸ (۲۱ تا ۲۵ ژانویه) در پی سفر پاپ ژان پل دوم به کوبا و گفتوگوهایش با فیدل کاسترو، رابطه کلیسا و دولت رو به بهبودی نهاد، همچنین سایر مذاهب، از جمله یهودیان این اجازه را یافتند که عبادات و تشریفات خود را بهطور عمومی برگزار کنند، در اکتبر ۲۰۰۸ طی مراسمی که رائول کاسترو نیز در آن حضور داشت، کلیسای جامع ارتدوکس روسیه گشایش مییابد. کوبا تا سال ۱۹۹۲ رسما منکر وجود خدا بوده است، اما هم اکنون بر اساس دیدهبان حقوق بشر، آزادی بیشتری برای بیان عقاید مذهبی نسبت به سالهای گذشته وجود دارد.
از سال ۱۹۵۹ که در آن زمان کوباییهای مذهبی از جانب دولت مورد ظلم و ستم قرار میگرفتند و حتی از تحصیل نیز محروم بودند، سیاست کوبا درباره مذهب بسیار تغییر کرد: در دهه هفتاد رابطه بین دولت و نهادهای مذهبی خصوصا کلیسای کاتولیک روم رو به بهبودی نهاد. تا سال ۱۹۷۶، دولت به شهروندان کوبایی آزادی مذهبی، البته با برخی محدودیتها را، داد، در سال ۱۹۹۲ طی اصلاح قانون اساسی آزادی مذهبی مطلق داده شد. البته با توجه به محدودیتهای مذهبی طی سالهای پس از انقلاب، امروزه شاهد
این هستیم که برخی از سنتهای کاتولیکی از بین رفته اند De la)). Cuesta, Constituciones cubanas. Desde 1812 a nuestros .(dias. 2006, pp. 241-242