ظهور نخستین مدارس در جامعه ی ابتدایی چین

در طول تاریخ بلند توسعه و پیشرفت چین، نیاکان مردم این سرزمین در زندگی و تولیدات خود، دانش و تجربههای مختلفی را کسب کردهاند. نسلهای پیشین برای کمک به ادامهی حیات نسلهای جدید، به طور طبیعی تجربیاتشان را در مورد استفاده از آتش و دیگر ابزارها به آنان منتقل میساختند. از این طریق بود که آموزشهای ابتدایی شکل گرفت. بر اساس اسناد تاریخی، «سُوی رِن[1] به مردم آموزش داد تا از آتش برای پختن غذا استفاده کنند، و فوشی[2] به مردم چگونگی شکار کردن را آموخت چون جانوران فراوانی وجود داشت». سپس «توسط شِن نونگ[i] به مردم آموزش داده شد تا بذرهای کشاورزی را کِشت کنند». همهی این فعالیتها میتوانند در قلمرو آموزش قرار گیرند. ولی اینها آموزشهای پایهای و سادهای بودند که برای تولید و ادامهی زندگی آموخته میشدند، بدون این که مکان خاص ویژهای برای آموزش یا فراگیران آنها وجود داشته باشد. به هر حال، در این دوران، سازمان رسمی آموزشی وجود نداشت.

وقتی این افراد احساس کردند لازم است دانش و تجارب به دست آمده را با آگاهی و طبق برنامه ریزی به فرزندان خود منتقل کنند، زمینه برای ایجاد مؤسسات خاص آموزشی فراهم شد.

[1] - Sui Ren

[2] - Fu Xi

[i] - Shen Nong (امپراتور زرد که به پدر ملت چین هم مشهور است. مترجم.