مساجد ویژه ی زنان در چین
مساجد ویژهی زنان
در اواخر دوران حاکمیت سلسلهی مینگ و اوایل سلسلهی چینگ، جامعهی مسلمانان چین، دچار تغییر و تحول عمدهای شد که پدیدهی نادرِ ایجاد مساجد خاص برای زنان، به ویژه در مناطق مرکزی چین، از دستاوردهای این دوران به حساب میآید. درچنین شرایطی، با توجه به کمبود آخوندهای( رهبران دینی) مسلط به زبان چینی که بتواند آموزههای دینی را به این زبان به مسلمانان، خصوصا جامعهی زنان، آموزش دهد از یک سو، و محدودیتهای سنتی و اجتماعی که مانع ارتباط معقول و مناسب زنان با مردان جهت کسب علوم دینی و برگزاری آزادانهی مراسم عبادی بود از سوی دیگر، زمینه برای تلاش زنان جهت ایجاد مساجد ویژه و مستقل که در آن امام و مأموم و بیان کنندهی احکام دینی و جمعیت شنونده و استاد و شاگرد را یک پارچه زنان تشکیل میدهند، فراهم ساخت. زنان مسلمان با درک حساسیت زمان و ضرورت اقدام عاجل برای حراست از معتقدات دینی و فرهنگ اسلامی خود، خانواده و فرزندانشان، دست به کار شده و بهرغم مخالفتهایی که در ابتدا از سوی مردان صورت میگرفت، با ساخت و مدیریت مساجد خاص زنان، دوشادوش مردان در جهاد علمی و عملی حفظ و حراست از جامعهی اسلامی و هویت فرهنگی مسلمانان این کشور مشارکت کردند.[i]
تاریخ پیدایش مسجد زنان
به دلیل نا آشنا بودن این موضوع در بین محققان و پژوهشگران مسلمان، تاکنون تحقیق و بررسی کاملی پیرامون علل و عوامل و تاریخ دقیق پیدایش مسجد زنان در چین صورت نگرفته است[ii]ولی با توجه به اهمیت موضوع و تأثیر جدی آن در حیات اجتماعی، اعتقادی و آموزشی زنان مسلمان چین، جا دارد که پژوهشهای بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا زوایای پنهان موضوع بیشتر روشن شود.
در هر صورت، براساس اسناد و نوشتههای تاریخی و آثار بر جای مانده از ساختمانهای مساجد قدیمی مختص زنان که تا کنون در مناطق مرکزی چین باقی مانده است، این پدیده از قدمتی حدود سیصد الی چهارصد ساله برخوردار است.[iii]
[i] - شوی، جینگ جو و ماری یاشوک/ تاریخ مسجد ویژه ی زنان در چین/ انتشارات کورزون / لندن / 2002.
[ii] - شووی، جینگ جون/ پژوهش تاریخ مسجد زنان چین در گفتگوها/مجله دراسات قومیه هوی/شماره 4 / سال 2003.
[iii] - ژاکلین، آرمیجو حسین/ آموزش های اسلامی در چین/ فصلنامه ی آسیایی دانشگاه هاروارد/سال نهم/شماره 4 - 2005