مصادیق خشونت های خانوادگی در چین
مصادیق خشونت علیه خانواده
نظرسنجی فدراسيون سراسری زنان چين نشان می‌دهد كه 30درصد از270 ميليون خانوار چينی معتقدند خشونت‌های خانوادگی يك حقيقت است و90درصد از قربانيان اين خشونت‌ها زنان هستند. در قانون جديد ازدواج كه در سال2001 به تصويب رسيد، تأكيد شده است كه خشونت خانوادگی در چين ممنوع است و زنان می‌توانند ضمن تنظيم شكايت نامه، در دادگاه ادعای غرامت و يا طلاق نمايند. براساس این قانون، برخوردهای فيزيكی، روانی و روحی و تجاوز جنسی و تجاوز به اموال اعضای خانواده اعم از همسر، والدين، و كودكان، جزو موارد خشونت‌های خانوادگی محسوب می‌شود. از ديد کارشناسان، خشونت جسمانی و فيزيكی، محدود كردن آزادی‌های فردی، تحقير، توهين و يا لطمه‌زدن به زندگی زناشويی، مقابله با آزادی‌های فردی و زير پا گذاشتن حقوق افراد و يا تجاوز به امنيت فردی، تخريب اموال، كاستن از منابع مالی خانواده و داشتن روابط غيراخلاقی يا سقط اجباری جنين، ازجمله موارد خشونت‌های خانوادگی به شمار می‌آید. با این حال، خشونت علیه زنان چه در خانواده و چه در محل کار، ادامه دارد. براساس نظر سنجی صورت گرفته در میان زنان شاغل توسط مؤسسه‌ی حقوقی چیان چیان(Qian Qian)، که در 21 ماه مه سال2010 منتشر شده است، 17/2درصد از پاسخ دهندگان به مورد اذیت و آزار قرار گرفتن از سوی مدیران، 28/7درصد از سوی همکاران و 54/1درصد توسط دیگران اشاره کرده‌اند که نشان از فراگیری خشونت و تعرض به زنان دارد.
با وجود همه‌ی تلاشهايی كه تاكنون در این کشور صورت گرفته است، خشونت‌های خانوادگی كماكان پديده‌ای ناهنجار، آزار دهنده و خانمان برانداز برای بسياری از خانواده‌های چينی است. در همين راستا، آقای جانگ جيانگدونگ(Zhang Jiangdong)، فيلمی با نام«با غريبه‌ها سخن نگوييد» ساخته است که به سرعت بسياری از خانواده‌ها را به خود جذب كرده است. در اين فیلم از رمان«استفان كينگ» با نام(ريشه‌ی گل سرخ) الهام گرفته شده است كه ميليون‌ها خانواده‌ی چينی قبلا آن را خوانده‌اند و تنها دليل خواندن آن اين بوده كه مسائل آن مربوط به خشونت‌های خانوادگی است و اين استقبال نشان می‌دهد كه هنوز اين ناهنجاری در جامعه‌ی چين يك واقعيت است. به اعتقاد جانگ، كمبودهای عاطفی، مشكلات روحی و روانی و حتی حسادت در ميان اعضای خانواده می‌تواند عاملی برای آغاز خشونت و برخوردهای فيزيكی باشد. وی در جريان ساخت فیلم، تحقيقات گسترده‌ای انجام داده و به اين نتيجه رسيده است كه خشونت خانوادگی امری دوطرفه است و در 37درصد از خانواده‌های چینی، اين زنان هستند که مردان را کتک می‌زنند. در بقیه‌ی موارد نیز مردان زنان را به باد كتك می‌گيرند و كودكان و سالمندان هم مورد خشونت واقع می‌شوند. (ساوث چاینا مورنینگ پست، 2003)
امروزه هم بسیاری از زنان چينی بر طبق عادات سنتی گذشته‌ی خود، هنوز براین باورند که نبايد اسرار خانواده را درخارج از خانه فاش كنند، همين مساله موجب شده است تا ارگان های ذيربط و پليس نتوانند چنان كه بایسته است به كمك اين خانواده‌ها بشتابند. از ديد كارشناسان، اين سنت‌ها دیگر با دوران مدرنيسم همخوانی ندارد و در تناقض است. براساس فرهنگ و جامعه‌ی سنتی چين، مردان مالك همه چيز اعم از خانه، خودرو و همسر خود هستند. (چاینا دیلی، 2003)[۱]