جاذبه ها و دیدنی های طبیعی فرانسه
جاذبه ها و دیدنی های طبیعی
بر دامنه شمالي مون بلان، يخچالي موسوم به مردوگلاس[29] (درياي يخ) واقع شده است كه 37 كيلومتر مربع مساحت دارد. مناظر گوناگون و زيباي اين يخچال طبيعي بي اندازه جالب است و بسياري از گردشگراني كه به فرانسه وارد مي شوند از آن ديدن مي نمايند. شاموني[30] تفرجگاه معروفي است كه در دره مون بلان واقع است و پايگاه كوهنورداني است كه قصد صعود به قله مون بلان را دارند. براي بازديد از اين طبيعت زيبا در زمستان و تابستان گردشگران بي شماري نيز به آن وارد مي شوند.
مون سن ميشل و خليج كوچك آن در فرانسه
مون سن ميشل به خاطر چشم انداز جزيره اي خود و كيفيت ساختماني بناها و تداوم تاريخي اش از عجايب مغرب زمين به شمار مي آيد . اين معبد كه در قديم محل عبادت سلت ها بود ، در قرن هشتم ميلادي به قلمرو مسيحيت پيوست . نخست نماز خانه اي در آن به " ميشل " فرشته ي مقرب وقف شد و خوشبختانه صومعه ايي كه بعد ها جانشين آن گشت در سايه ي استحكامات اطراف آن توانست آزادانه گسترش يابد . در دوره ي گوتيك شهرت مذهبي معبد ميشل به اوج خود رسيد و هجوم زائران به اين نقطه چنان گسترش پيدا كرد كه كشيشان را مجبور ساخت تا بي وقفه به ساخت بناهاي بلند تر و وسيع تر كه به وسيله ي جرزهاي محكم نگهداري مي شدند ، بپردازند . بدين ترتيب يكي از عجايب جهان كه عبارت از مجموعه اي از بناها به بلندي 1211 تا 1228 متري زمين است ، به وجود آمد .اين مجموعه شامل 5 تالار بزرگ است كه در دو رديف روي هم قرار دارند و بر بالاي آن صومعه بسيار جالبي ساخته شده كه گويي ميان آسمان و در يا معلق است . از آن زمان به بعد اين معبد دچار سرنوشت فلاكت باري شده است . پس از خرابي نسبي كليسا و تبديل صومعه به زندان به ويراني كامل آن انجاميد . ولي تعميرات متوالي آن از صد سال پيش ، عظمت اوليه ي اين كليسا را به وي باز گردانيد . امروزه اين بنا نه تنها همه ساله جهانگردان بي شماري را به خود جلب مي كند ، بلكه محل عبادت هم به شمار مي آيد . به مناسبت برپايي مراسم جشن هزار ساله ساختمان آن، تعدادي از كشيشان فرقه سن – بنوا موفق شدند كه مجددا در آن مستقر شوند .
غارهاي مزين به نقوش در دره وزر فرانسه
رود وزر[31] كه در پاي پرتگاه هاي پوشيده از جنگل جريان دارد دو ايالت كهنسال لرزن و پيگورد را آبياري مي كند. اين رود شهرت خود را مديون گروهي از انسان هاي ما قبل تاريخي است كه بيش از صد هزارسال پيش در سواحل آن مسكن گزيده بودند . اين گروه در آن زمان در پناهگاه هاي صخره اي دره وزر، اردوهاي خود را برپا كردند و با استفاده از حفره هاي ايجاد شده به وسيله آب هاي زير زميني در صخره ها ، عبادتگاه هايي براي خود احداث نمودند و تا دوران نوسنگي با شكار جانوران ، صيد ماهي و ميوه چيني به زندگي خود ادامه دادند . فراواني و تنوع مدارك و شواهد به دست آمده در باره تمدن اين جامعه در طول مدت يك قرن كشفيات تصادفي و كاوش هاي علمي واقعا شگفت انگيز است. از تجسس در 150 لايه زير زميني تا كنون 500000 ابزار ساخته شده از سنگ چخماق و نيز سنگواره (استخوان بندي انسان كرومانيون) به دست آمده كه تعيين تاريخ دقيق وقايع دوران پارينه سنگي را براي گروهي از پژوهشگران ميسر مي سازند . ولي آنچه به دره وزر علاوه بر شهرت علمي يك اعتبار جهاني بخشيده شاهكار هايي است كه بر ديواره صخره اي آن حك گرديده و يا بر روي آنها نقاشي شده اند . اين شاهكار ها بر خاستگاه هاي هنري روشنايي تازه اي مي افكنند.[32]