روابط چین با آفریقا
توسعهی روابط با کشورهای آفریقایی
نخستین تماس رسمی ثبت شدهی چینیها با مردمان قارهی آفریقا، به قرن پانزدهم میلادی ودوران حاکمیت سلسهی مینگ( 1368-1644 میلادی) بر میگردد که جِنگخِه دریانورد مسلمان چینی با ناوگان عظیم دریایی چین، برای گسترش مناسبات چین با کشورهای خاورمیاانه و آفریقا، 7سفر دریایی به خلیج فارس و شرق آفریقا داشت. روابط سیاسی دوران معاصر بین چین وآفریقا نیز با برقراری روابط دیپلماتیک بین چین وجمهوری عربی مصر درسال1956میلادی آغاز شد. باشروع این رابطه کم کم زمینهی برقراری روابط با سایر کشورهای آفریقایی نیز فراهم شد و امروزه 48 کشور از 57 کشورآفریقایی با چین رابطهی سیاسی برقرار کرده است. از نخستین سفر چوئنلای، نخست وزیر چین به قارهی آفریقا که در دههی1960صورت گرفت تاکنون، بیش از هشتصد مورد هیئت بلندمرتبهی سیاسی در سطح رهبران، بین چین وآفریقا مبادله شده و چهار نسل از رهبران چین نو مرتب به این قاره رفت و آمد داشتهاند[۱]. نتیجهی نیم قرن روابط سیاسی میان چین و کشورهای آفریقایی و حمایت چین از این کشورها را میتوان بدین شرح خلاصه نمود: امضای موافقتنامهی دوجانبهی تجاری با 45 کشور آفریقایی؛ در میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم چین در 49کشور آفریقایی؛ بخشودگی بدهی2/3میلیارد دلاری به35کشور فقیر آفریقایی؛ مشارکت در راه اندازی 6منطقهی تجاری و اقتصادی در 5کشور آفریقایی با هزینهای بالغ بر328میلیون دلار؛ اجرای 35پروژهی بزرگ در زمینههای معدنی، انرژی، صنعتی و زیربنایی در 20کشور آفریقایی به ارزش 4میلیارد دلار؛ مشارکت1600 شرکت چینی در زمینهی سرمایه گذاری در کشورهای آفریقایی؛ حذف تعرفهی 95درصد از کالاهای وارداتی از آفریقا؛ افزایش حجم مبادلات تجاری میان چین و آفریقا از 10میلیارد دلار در سال2000میلادی، به 5/122میلیارد دلار در سال 2010میلادی.
بهطورکلی میتوان گفت، در رقابت میان چین و آمریکا در قارهی آفریقا، در استراتژی چین وزنهی اقتصادی و در استراتژی آمریکا وزنهی نظامی پررنگتر دیده میشود. کمکهای آمریکا در آفریقا بیشتر در اختیار سازمانهای غیر دولتی قرار میگیرد، در حالیکه کمکهای چین مستقیما به دولتها اختصاص مییابد.[۲]