پیشینه روابط سودان و ج.ا.ایران
بررسی روابط ایران و سودان نشان می‌دهد روابط تاریخی و فرهنگی این دو کشور سابقه‌ای دیرینه دارد. روحانیان مسلمان ایرانی در قرن‌های گذشته با هدف ترویج دین اسلام به شرق و شمال آفریقا ازجمله سودان سفر کرده‌اند این مهاجرت‌ها سبب گسترش جریان تصوف در سودان شده است. تصوف جریان مذهبی بسیار قوی است که فرهنگ و تمدّن سودان را شکل داده است. روابط فرهنگی بین مردمان دو کشور موجب شده است تا همواره تاریخ، تمدن و فرهنگ ایران، نخبگان فرهنگی، شعرا و نویسندگان ایرانی مورد توجه محافل علمی‌سودان باشند[۱].
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی روابط بین دولت‌های ایران و سودان بسیار محدود بوده است. در سال 1351 هجری شمسی، برای نخستین بار بین دو کشور مبادله سفیر انجام گرفت و جعفر نُمَیری، رئیس‌جمهور وقت سودان، در همان سال از ایران دیدار کرد. به دنبال این سفر روابط دو کشور، تا حدودی استحکام یافت و مبادلات بازرگانی در سطح محدودی آغاز شد[۲]. ولی تا سال 1354هـ.ش، صادرات ایران به سودان از یکصد و شانزده هزار(116/000) دلار فراتر نرفت[۳].
کتابشناسی
- ↑ نصیری، معصومه، «آسیب شناسی فعّالیّت فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در قاره آفریقا مطالعه موردی: کشور سودان» ، پژوهشنامه آفریقا، سال اوّل، تابستان 1388، شماره2، 55.
- ↑ 1- وزارت امور خارجه ، جمهوری سودان (تهران: انتشارات وزارت امور خارجه، 1368). 79.
- ↑ 1- وزارت امور خارجه ، جمهوری سودان (تهران: انتشارات وزارت امور خارجه، 1368). 75.