پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران

پیشینه روابط

اعمال و رفتارهای ظالمانه رژیم نژاد پرست رودزیا چهره ناخوشایندی از آن در میان مردم دنیا و مجامع بین المللی به وجود آورده بود و بسیاری از دولت ها با قطع رابطه سیاسی و یا تحریم این رژیم مخالفت خود را با شیوه حکومت ناعادلانه آن ابراز کرده بودند.این رژیم از سوی سازمان ملل هم مورد تحریم قرار گرفته بود.   (مفرحی،179:1374)

در زمان حکومت محمد رضا پهلوی ایران و رژیم نژاد پرست رودزیا روابط سیاسی رسمی با یکدیگر نداشتند اما مراودات اقتصادی نسبتاً خوبی بین دو کشور وجود داشت.اسناد موجود مؤید روابط خوب و دوستانه محمد رضا با رژیم آپارتاید و به خصوص شخص یان اسمیت می باشد.

محمدرضا پهلوی در جریان بحران رودزیا به کمک یان اسمیت شتافت و با ارسال محموله های نفتی اقتصاد رو به زوال رودزیا را از فروپاشی نجات داد همان گونه که حمایت و کمک های او به حکومت نژاد پرست آفریقای جنوبی توانست تا مدتی رژیم آپارتاید را  سرپا نگه دارد.حکومت پهلوی از متحدان اصلی رودزیا و آفریقای جنوبی در دوران حکومت نژادپرستان  دو کشور بود. (دیبا،200:1383).

با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران كه تقریباً هم زمان با استقلال زیمبابوه بود،زمینه های برقراری روابط میان دو کشور که دارای دیدگاه های مشترک در خصوص نفی اقتدار ظالمانه امپریالیسم غرب بوده ملت ها را حاکمان اصلی کشورهایشان می دانستند،فراهم شد.ایران و زیمبابوه که با مقاومت،تلاش و از خود گذشتگی مردم دو کشور به پیروزی رسیده بودند،می توانستند در سایه روابط سیاسی مبتنی بر احترام متقابل در مسیر اعتلای دو کشور و نیل به اهداف غایی مبارزات ملت هایشان در کنار یکدیگر و پشتیبان هم باشند.

   رابرت موگابه ،پيروزی انقلاب اسلامی را الهام بخش نهضت مردمی زيمبابوه دانسته و گفته بود: «پيروزی انقلاب اسلامی در ايران يك پيروزی بزرگ براي نيروهای انقلاب در اقصی نقاط جهان محسوب مي شود، زيرا اين انقلاب برای تمامی مردم تحت ستم دنيا الهام بخش بوده است.(روزنامه رسالت، شماره 7303 مورخ12/4/90)

جمهوری اسلامی ايران همواره از مبارزات مردم زيمبابوه در راه كسب آزادی و استقلال و محو رژيم نژادپرست يان اسميت حمايت می کرد و بعد از استقلال این کشور،در سال 1980 اقدام به گشايش نمايندگی در حراره نمود. زيمبابوه بعد از كسب استقلال به عضویت جنبش غیر متعهد ها در آمد و در رویدادهای بین المللی سياست عدم دخالت در امور داخلی کشورها را پیش گرفته مواضع مستقلی اتخاذ می کرد که از این لحاظ با شیوه های دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران هم سو بود.زیمبابوه دوستی نزديكی با جمهوری اسلامی ايران داشت و در زمان جنگ تحمیلی بارها عراق را متجاوز و آغازگر جنگ خوانده بود.