سبک رمانتیسیزم در نقاشی اسپانیایی
این مکتب به عنوان اولین مکتب پیشرو در تاریخ هنر شناخته میشود و دری است به سوی عصر جدیدی از هنر و مقدمهای بر هنر مدرن. بعد از سقوط ناپلئون، رمانتیسیسم راهی برای بیان دیدگاههای انقلابی نسل جوان بود. در حقیقت رمانتیسیزم را میتوان عصر غلبه تاریکی دانست و این مسئله در تابلوهای نقاشی نمود کامل دارد. آنها عقیده داشتند که هنر نباید به آن اندازه که نئوکلاسیکها میگفتند، قاعده مند و انعطافناپذیر باشد. بیان زیبایی در هنر تنها هدف نیست، بلکه بیان احساسات سبب پیدایش افقی به مراتب بازتر در برابر انسان میشد. بیان یک احساس تاریک و نازیبا، به مراتب مهم تر از به تصویر کشیدن واقعه ایی روزمره است. نمایش عظمت طبیعت و غلبه آن بر انسان، موضوعی مهم در نقاشیهای عصر رمانتیسیسم است.
در حقیقت رمانتیستها نگرشی نو را وارد هنر غرب کردند که شباهت بیشتری به هنر شرق داشت و تاکنون در هنر آنها دیده نشده بود؛ مگر در بعضی موارد در هنر رم شرقی مشاهده میشود. علاقهی هنرمندِ سبک رمانتیک برای بیان حقیقت درونش، ولو به شرط تلخ بودن، دغدغه اصلی او محسوب میشد. این نگرش را بیش از پیش، میتوان در کارهای فرانسیسکو گویا مشاهده کرد.[۱][lv]
پاورقی
[lv] http://www.spanisharts.com/history/del_neoclasic_romant/i_romanticismo.html
کتابشناسی
- ↑ فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)