روابط خارجی بنگلادش
4. 9. روابط خارجی بنگلادش؛ موقعیت آن در منطقه و جهان
ماده 25 قانون اساسي بنگلادش مصوب 1972 در زمينة سياست خارجي مي گويد :
« كشور روابط بين المللي خود را بر اساس احترام به حاكميت ملي، مساوات، عدم مداخله در امور داخلي ديگر كشورها، حل مسالمت آميز اختلافات بين المللي واحترام به حقوق بين المللي واصول مندرج در منشور ملل متحد بنيان خواهد گذاشت و بر اساس اصول بیان شده براي جلوگيري از به كار بردن زور در روابط بين المللي و خلع سلاح عموم كوشش خواهد شد».
دولت بنگلادش معتقد است كه اقيانوس هند بايد به عنوان منطقه صلح اعلام شود و دور از رقابت ابر قدرت ها و مسابقة تسليحاتي باشد. اين كشور همچنين مخالف با نژاد پرستي است و در مسئله خاور ميانه معتقد است كه بايد از حقوق حقة فلسطيني ها دفاع شود.
بنگلادش خواهان بهترين روابط با كشورهاي منطقه است. تحكيم دوستي ميان كشورهاي منطقه در سازمان سارك انجام شده است.
4. 9. 1. اهميت استراتژيك كشور در منطقه
بنگلادش به علت قرار داشتن در جنوب شرق آسيا و شمال اقيانوس هند، از نظر استراتژيكي موقعيت خاصي دارد. اين كشور از يك سو، مد نظر ابرقدرت ها است و از سوي ديگر توجه كشور همسايه و همجوار مانند هند، پاكستان و چين را به خود جلب کرده است.
بنگلادش زماني بخشي از ايالت بنگال هند بود. پس از استقلال پاكستان، بنگال شرقي از هند مجزا و با نام پاكستان شرقي به كشور پاكستان ملحق شد.
جدايي دو بخش پاكستان از يكديگر، مسائل و مشكلات فراواني را به دنبال داشت تا آنكه در 1971 بنگلادش از پاكستان جدا و به صورت كشور مستقلي در آمد.
اين كشور به علت همسايگي با ايالات بنگال غربي، آسام و تريپوراي هند براي اين كشور اهميت ويژه اي دارد. هند، برای دسترسي به اقيانوس هند سعي دارد با كسب امتيازاتي از بنگلادش این امكان را براي خود فراهم کند. از طرف ديگر بنگلادش با دارا بودن ارتشي بزرگ مي تواند متحد نظامي مهمي براي هر يك از كشورهاي همسايه محسوب شود(News paper Bangladesh Today , Februay 28 , Dhaka ).