سیاست اقتصاد فرهنگی چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۹ توسط Momtaz (بحث | مشارکت‌ها)

به کارگیری سیاست اقتصاد فرهنگی

هدف از سياست اقتصاد فرهنگی عبارت است از: فراهم ساختن امکانات و تضمین لازم برای توسعه‌­ی فعاليت­‌هاي فرهنگی از طریق اتخاذ سياست­‌های کاربردی به منظور كمك و حمايت از بخش فرهنگي، مالیات فرهنگی، قیمت گذاری، صنایع فرهنگی، كمك­‌های اجتماعی و امنیت اجتماعی اعلام شده است. در این راستا دولت چین اقدامات زیر را مد نظر داشته است:

افزایش كمك به فعاليت­‌هاي فرهنگی از طریق:

-پشتیبانی از فعاليت‌­هاي فرهنگی سازمان­‌های هنری، در سطح ملی و نيز مناطق مرزی،

-سرمایه­‌گذاری ويژه برای احداثو گسترش کتابخانه‌­ها، موزه‌­ها، مراکز علمی و تکنولوژیکی، مراکز فرهنگی و تالارهای یادمان انقلابی و تاریخی تحت پوشش دولت،

-حمایت از تولیدات معنوی در سطوح هنری و علمی، دانشگاه­‌های هنر، كانون‌­هاي نمایشی،

-و حمایت و محافظت از آثار باستانی و سازمان­‌های فرهنگی هنری،

تقویت زیرساخت‌های اساسي فعاليت­‌هاي فرهنگی از طریق:

-تأسیس نهادها و امکانات فرهنگی که مستقیما در خدمت مردم باشد،

-سرمایه گذاری برای ساخت پروژه­‌هاي مهم فرهنگی دولتی مانند موزه­‌ها و سالن­‌های تئاتر ملی،

-مراقبت و جلوگیری از انهدام امکانات فرهنگی هنگام بازسازی شهرهای قدیمی و توسعه‌­ی اراضي،

-تأکید بر ساخت کتابخانه­، موزه و حتی مراکز علمی و تکنولوژیکی در  شهرهای بزرگ و متوسط،

-ایجاد مراکز و ایستگاه‌­های جامع فرهنگی در استان­‌ها و شهرستان‌­ها،

-تخصیص بودجه و سرمایه‌­ی لازم براي تجهیز و خرید کتاب براساس مقياس، اندازه و ذخيره‌­ی کتابخانه­‌های عمومی در مناطق مختلف.

ايجاد مكانيسم استاندارد و مؤثر براي افزایش بودجه‌­ی نظام مشاركتي چندجانبه

در ژانویه‌­ی سال1997، دولت براي تقویت فعالیت­‌های بخش فرهنگی در سرتاسر کشور، قانونی را تصویب نمود که براساس آن تمامی مؤسسات و واحدهای تجاری فعال در زمینه‌­های تفریحی و سرگرمی­ساز، مانند تالارهای آوازخوانی و رقص، کارائوکه، چایخانه­‌های موزیکال، زمین­‌های گلف و سالن­‌هاي بولینگ، موظف شدند 3 درصد از حجم تجاری خود را به بخش امور فرهنگی اختصاص دهند. هم­چنين، مؤسسات رسانه‌­ای و تبلیغاتی نیز موظف شدند که 3درصداز حجم تجاری خود را به اين امر اختصاص دهند. دولت مؤسسات فرهنگی را تشویق کرد تا افزون بر استفاده از سرمايه‌­های دولتي، خودشان نيز برای توسعه‌­ی فعالیت‌­ها سرمایه‌­گذاری نمایند، مديريت­شان را اصلاح و از طریق ارائه­‌ی خدمات متنوع، كمبود سرمايه‌­ای خود را جبران كنند. دولت از اتحادو ادغام  مؤسسات فرهنگي كوچك با بنگاه‌­هاي تجاري بزرگ در جهت دستیابی به سرمایه‌­های بلندمدت و ثابت پشتیبانی میکند. هم­چنين، كمك­‌هاي مردمی را جمع آوری و به مؤسسات آثار باستانی و موزه­‌ها اجازه مي­دهد تا به اکتشافات باستانشناسی پرداخته و از طریق هم­کاری با سرمایه­‌گذاران خارجی، پیرامون آثار باستاني به  تحقيق و پژوهش پرداخته و از آن­ها محافظت نمايند. افزون براين، مؤسسات خارج از کشور و افراد خصوصی را تشويق مي­كند تا در توسعه‌­ی فعاليت­‌هاي فرهنگي دولتی و ساخت امکانات فرهنگی سرمايه‌­گذاري نمایند.

سیستم ویژه‌­ی مالیاتی و قیمت گذاری در بخش فرهنگ

از جمله راهکارهای مؤثر دولت چین در مدیریت فعاليت­‌هاي فرهنگی، مي­توان به ایجاد توازن کلان و نظارت از طریق تعیین مالیات و سیاست قیمت­گذاری با در نظر گرفتن سطح، سلایق و مدیریت محصولات و خدمات فرهنگی اشاره كرد. دولت چین در سال1993، نظام مالیاتی خود را اصلاح و برخی از فعاليت­‌هاي فرهنگی را مشمول كاهش يا معافیت مالیاتی کرد. اگرچه اصلاح نظام مالی و مالیاتی چین، باعث اختلاف و تفاوت در سیستم مالیاتي دولت مرکزی و حكومت­‌هاي محلی شده است، اما در دو زمینه هر دو مشترك هستند، يكي نرخ‌­های متفاوت مالیاتی و ديگري کاهش مالیات یا معافیت‌­های مالیاتی. نرخ مالیات تجارت خدمات فرهنگی3درصد اعلام شده است. در حالی­که مالیات واحدهای سرگرم کننده‌­ی فرهنگی بين 5 تا 20درصد در نظر گرفته شده است. نرخ مالیات فروش کتاب، روزنامه و مجلات، 13درصداست كه کمتر از نرخ مالیات 17درصدی پايه­‌ی تعيين شده برای سایر واحدهاست.

سود حاصل از فروش بلیط مربوط به فعالیت‌­های فرهنگی در تالارهای یادمان، موزه‌­ها، مراکز فرهنگی، گالری­‌های هنری، تالارهای نمایشی، مراکز خطاطی و نقاشی، کتابخانه­‌ها و نهادهای حفاظت از آثار تاریخی، معاف از ماليات شناخته شده و از پرداخت مالیات ارزش افزوده معاف هستند. هم­چنین، از فروش محصولات صوتی و تصویری اصل، ماليات اخذ نمي­شود. بنگاه­‌هاي اقتصادی که توسط نهادهای فرهنگی تأسیس شده­‌اند و حساب مالي مجزايي دارند، چنان­چه در نخستین سال فعالیت خود دارای مشکلاتی باشند و اداره‌­ی مالیات آن را تأیید كند، از پرداخت مالیات حاصل از درآمد معاف شده و یا میزان پرداخت آنها کاهش می­یابد. املاک، خودروها، کشتی­‌ها و زمین­‌هایی که در اختیار نهادهای فرهنگی دولتی هستند، از پرداخت مالیات معاف می­باشند.

علی­رغم توسعه‌­ی اقتصاد مبتنی بر بازار در چین، دولت کمابیش نقشي اساسی در تعدیل قیمت­‌ها ایفا می­كند. با توجه به خصوصیات ویژه­‌ی محصولات فرهنگی، معمولا تفاوت­‌هایی بين قیمت­‌ها و ارزش­‌های آن­ها وجود دارد. برخی از مواقع قیمت­‌ها حتی کفاف هزینه­‌های تولید را نیز نمی­کنند. برای نمونه، در خصوص نمایش­‌های کودکان، که بر اساس نیاز نوجوانان و کودکان ساخته می­شوند، قيمت­‌هاي كنترل شده‌­اي در نظر گرفته می­شود و براي برخی از محصولات فرهنگی، سیاست­‌های مشخصي تدوين شده تا محدوديت­‌های اعمال شده جبران شود.

بهره­‌گیری از کمک‌­های مردمی برای توسعه‌­ی فرهنگ

دولت چین، از كمك‌­هاي مردمی در راستاي توسعه­‌ی  امور فرهنگي استقبال کرده و این عمل را مورد تشويق قرار مي­دهد. این کشور در قوانین مالیاتی خود قید کرده است که مالیات دهندگان، می­توانند بخشی از3درصد مالیات سود سالانه­‌ی خود را صرف امور فرهنگی كرده و آن­را به نهادهای دولتی فرهنگی، یا سازمان­‌های غیر انتفاعی رفاه اجتماعی که پروانه‌­ی تأسیس دارند، بپردازند. نهادهای فرهنگی و هنری دریافت کننده‌­ی  این کمک­‌ها شامل گروه ارکستر سمفونیک ملي چين، گروه­‌های نمایشی باله، گروه‌­های نمایشی اپرا، گروه‌­های نمایشی اپرای پکن و ساير گروه‌­های نمایشی هنری محلی، کتابخانه‌­های عمومی، موزه­‌ها، مراکز علمی و تکنولوژیکی، گالر­ی‌­های هنری، موزه­‌های یادبود تاریخ انقلاب و مؤسسات حفظ آثار باستانی و کلیه­‌ی نهادهای تصریح شده در آئین نامه­‌های مالیاتی که در راستای اجرای سیاست­‌های دریافت کمک­‌های اجتماعی قرار دارند.

برقراری نظام بیمه­‌ی اجتماعی ویژه برای فعالان در بخش فرهنگی و هنری

دولت چین براي ایجاد یک نظام کامل و فراگیر بیمه‌­ی اجتماعی، اصلاحات جامعی را در قوانین و مقررات بیمه‌­ای کشور به عمل آورده است. دربخشی از این اصلاحات، برای کارکنان مؤسسات و هنرمندان گروه‌­های هنرهای نمایشی که تحت نظارت مستقيم وزارت فرهنگ قرار دارند، کلیه‌­ی کارکنان بخش فرهنگی و هنری، شاغلان در مراکز خدمات­‌دهی و افراد بازنشسته از وزارت فرهنگ و مرکز خدمات اپرای ملی و هنری، افراد دارای حرفه­‌های خاص هنری، بیمه­‌های اجتماعی ویژه‌­ای در نظر گرفته شده است. هم­چنین، سن بازنشستگی برخی از هنرمندان هم­چون هنرمندان حرکات موزون، و آکروبات بازان، 36 سالگی است. اتخاذ و اجرای این راهبردها، زندگی افراد و خانواده‌­های هنرمندان و کارکنان بخش­‌های فرهنگی و هنری را به‌­طور مؤثر تحت تأثیر قرار داده و انگیزه­‌ی آن­ها را افزایش و زمینه‌­ی توسعه و خلاقیت­‌های هنری را فراهم ساخته است.[۱]

کتابشناسی

  1. سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول،ص 508-513