رسمیت یافتن شهروندی مسلمانان در چین
جامعه اقلیت مسلمانان، با اتخاذ سیاست همزیستی با جامعه اکثریت و کنار آمدن با فرهنگ سنتی چینی، به عنوان عضوی از جامعه متنوع قومی و مذهبی این کشور، از سوی حاکمان سلسلهی مینگ و چینیها به رسمیت شناخته شد. توسعهی اسلام و افزایش جمعیت مسلمانان در عصر مغولها و رسمیت یافتن آن در اوایل دوران مینگ(←سلسله مینگ)، فضای لازم برای را تثبیت جایگاه پیشین مسلمانان و آغاز زندگی و همزیستی مسالمت آمیز به وجود آورد. حاکمان مینگ، دیگر برای مسلمانان تبعیضی روانداشته و محدودیتی اعمال نمی کردند. با قطع روابط تجاری میان چین و جهان خارج، به ویژه جهان اسلام و کاهش رفت و آمد تجار ایرانی و عرب به سرزمین چین، مسلمانان با اتکا به جامعه خود، باب مراوده را با جامعه چینی باز کردند[۱].
نیز نگاه کنید به بروز چالش میان هویت دینی و شهروندی چینی
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی(1392)،جامعه و فرهنگ چین،تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 2