اداره کل امور ادیان چین

شرح وظایف اداره کل امور ادیان چین

اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت چین است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاست های اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاست­های کلی حزب و دولت برای  ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت­ دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایه­ی خدمات، کمک به توسعه­ی فعالیت­های دینی، برخورد با فعالیت­های غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیه­ی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروه­های مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت ادارت امور ادیان فعال در استان­ها و شهرها و شهرستان­ها، کمک به حل مشکلات آن­ها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آن­ها با هم­کیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه هنگ کنگ، ماکائو و تایوان، بخشی از مسئولیت­ها و اختیارات این اداره کل به­شمار می­آید. هم­چنین، این اداره­ی کل به عنوان واسطه­ی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاه­ها و خواست­های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاست­های دولت نظارت می­کند.

(China Encyclopedia. 2008)

جیانگ­زِمین رییس جمهور سابق چین در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:« هدف از تأسیس اداره­ی کل امور ادیان، حمایت از فعالیت­های قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیت­های غیر­قانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخله­ی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»

این اداره­ی کل، علی­رغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه به­صورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمی­شود و سیاست­ها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا می­گذارد:

1-   انجمن بوداییان چین(تأسیس 3 ژوئن 1953)؛

2-   انجمن تائوئیست­های چین(تأسیس ماه آوریل 1957)؛

3-   انجمن اسلامی چین(تأسیس 11 ماه می 1953)،

4-   انجمن میهن پرستان کاتولیک چین(تأسیس ژوئیه 1957) و

5-   انجمن کلیسای میهن پرستان خود اتکا(خود مدیریت، خود اتکا از نظر مالی و خود اتکا در تبلیغ)( www.gov.cn).

انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و اداره­ی هرنوع مؤسسه­ی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از این اداره­ی کل ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. هم­چنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجی­ها برای انجام فعالیت­های دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجی­ها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند.  

(The empty Cross: the false Doctrine of Chinese official Church , 2008)

شعبه هایی از این اداره­ی کل در مراکز استان­ها، شهرها و شهرستان­ها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب باشدت تمام نظارت و کنترل می کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سخت­گیری آن­ها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می کنند. از نظر اجرایی در این اداره­ی کل بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمی­رود.

(Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005)