مركز ادبی اوراتپه
9. مركز ادبي اوراتپه
جوهري، دلشاد برنا، مشتري، عبدالرحيم، عزيز، مقبول، عزيزي و ديگران زادة اين شهر فرهنگي ميباشند. دلشاد برنا سال 1800م در خانوادة رحيمقل صوفي استروشني به دنيا آمد. هنگام تصرف اوراتپه از جانب سپاه خوقنديان، خان خوقند امير عمرخان، دلشاد را مانند ديگران همچون اسير به خوقند برد. دلشاد از دربار فرار كرد و در خانة شخصي به نام تاشمخدوم پناه برده و با او ازدواج ميكند.
دلشاد برنا بيش از 50 سال معلمی كرد و به دختران و زنان بسياري درس میداد كه در ميان آنها شاعرههايي مانند خيرينساء، بحرينساء، عنبرآتون و طوطي نيز بودند.
او شاعرة نامدار زمان بود. «منتخبالاشعار» و «تاريخ مهاجران» او تقريباً حدود 1200 مصرع اشعار پراكنده را در خود جاي دارند كه در آنها عقايد معارفپروري جايگاهي بسزا دارد.
اين شاعره در «تاريخ مهاجران» خود در خصوص ستمگریهای امير عمرخان، تاريخ تسخير آسياي ميانه از جانب روسيه و حيات سياسي و اجتماعي آن دوره حكايت ميكند. دلشاد برنا در سال 1907 در خجند وفات كرد.
حبيباللهخان متخلص به مشتري سال 1893 در استروشن به دنيا آمد. آموزش ابتدايي را نزد پدر آموخت. سپس در مدارس زرگران و مير عرب بخارا تحصيل كرد و بعد به وطن برميگردد. مدتي قاضي اوراتپه بود و سرانجام در سال 1935 وفات كرد.
ملا عبدالرحيم پس از آموزش ابتدايي در مدرسة خواجهجان اوراتپه تحصيل نموده است. در اشعارش غزل و قصيده جايگاه ويژه دارد. وفات او در سال 1909 میباشد.
عبدالعزيز استروشني ابتدا نزد پدرش موسيخان كه شعر ميگفت، آموزش ديده سپس در مدرسة خواجهجان اوراتپه تحصيل نموده است. ستايش مرد دهقان كه خود او يك عمر دهقان بود، يكي از موضوعهاي اصلي اشعار اوست.
ملا محمدظفر مخدوم متخلص به جوهري در خانوادة قاضي سيدمخدومخان استروشني در سال 1872 به دنيا آمد. پس از آموزش ابتدايي در مدارس بخارا تحصيل نمود و سپس به وطن برگشت. در شعرهايش اساساً از ميرزا عبدالقادر بيدل تقليد ميكند.
10 |
ملا ميرعبدالعظيم استروشني متخلص به مقبول پس از تحصيل در مدارس بخارا به وطن برگشت و مفتي شد. در اشعارش غزل و قصيده فراوان است.
بحرالدين عزيزي سال 1895 در استروشن زاده شد. سواد ابتدايي را از پدرش كه مردي شاعر بود، آموخت. سپس در مدرسة اوراتپه و از سال 1916 در مدرسة ديوانبيگي بخارا تحصيل نمود. پس از انقلاب اكتبر تا سال 1920 مدير شعبة معارف خلق اوراتپه بود. اشعار پيش از انقلاب او در سال 1917 در تاشكند به چاپ رسيد.
ملا ادريسخواجة استروشني متخلص به راجي در خانوادة ملانبيره خواجه كه مردي فاضل و شاعر و با تخلص توفيق شعر ميگفت، در سال 1880 ديده به جهان گشود. به گفتة صدرالدين عيني «او از مقتدرترين معاصران خود بود»(عینی، 1926: 310). او از شاعران معروف زمان خود بود و در سال 1919 وفات كرد.
از راجي دو اثر باقي مانده است. يكي «تذكرة الخطاطين منظومه»، كه دربارة خطاطان مشهور گذشته و معاصر بخارا و استروشن اطلاعات و آگاهی دقيق ميدهد. ديگري «بياض راجي» است كه سال 1907 در كاگان بخارا به چاپ رسيد.