رمان نو در فرانسه

رمان نو

در سال 1963 آلن رب گریه[121] مجموعه مقالات خود را با عنوان " به سوی رمان نو" منتشر می کند؛در سال 1967 ژان ریکاردو[122] کتابی به نام " مسائل رمان نو" می نویسد و در سال 1971 اثر دیگری با عنوان" به سوی نظریه رمان نو" از او به چاپ می رسد.به این ترتیب به دوران تازه ای قدم می نهیم که دوران رمان نو به شمار می آید. نخستین رمان آلن رب گریه ( 199-1922)با عنوان مداد پاک کن ها ( 1953) به عنوان یک رویداد مهم ادبی تحسین شد. توفیق رمان های میشل بوتور[123]( 199-1926) هم مدیون بدعت و تازگی آنهاستو به علت همین بدعت انها را به مکتب رمان نو نسبت داده اند. از سال 1957 نیز که کلود سیمون[124](199-1913) کتاب هایش را در انتشارات مینویی به چاپ رساند عملا وارد جرگه نویسندگان رمان نو شد. ناتالی ساروت[125](199-1902) نیز نویسنده ای است که مجموعه مقالاتش در باره رمان در میان پژوهش هاینظری در باره رمان نو در زمره ارزنده ترین و برجسته ترین آنها به شمار می رود . مارگریت دوراس[126] ( 199-1914) نیز در رمان هایش تصمیم دارد که مرز میان انواع ادبی را از میان بردارد تا بتواند در دل مشغولی های رمان نو سهیم شود.[127]