مدارس خصوصی کانادا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۶ توسط Rashid (بحث | مشارکت‌ها)

در تمامی شهرهای کانادا مدارس خصوصی وجود دارد و حدود 5 درصد کودکان در مدارس خصوصی تحصیل می‌کنند. این مدارس برنامه‌های آموزشی مختلف دارند. مدارس خصوصی شامل مدارس تک جنسیتی (فقط دخترانه یا فقط پسرانه) ، مختلط، مذهبی، کودکان استثنایی و تیزهوشان است. مدارس خصوصی تخصصی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، مدارسی که تأکید خود را بر ورزش می‌گذارند و یا مدارسی که برای دانش‌آموزان با استعدادهای هنری (مانند نقاشی، نمایش یا موسیقی) تشکیل شده‌اند. مدارس خصوصی‌ای نیز وجود دارند که براساس فلسفه‌های خاصی مانند مونتسوری و یا والدورف (Waldorf) اداره می‌شوند. اکثر مدارس خصوصی دانش‌آموزان را برای ورود به دانشگاه‌ها و کالج‌های بین‌المللی آماده می‌کنند. برخی از مدارس خصوصی مطالب درسی را ارائه می‌کنند که فقط به یک زبان خارجی توسط هیئت آموزش کشورشان تهیه شده است. سازماندهی مدارس خصوصی مشابه مدارس دولتی است، ولی مطالب درسی و روش‌های ارائه آن به طور قابل ملاحظه‌ای با مدارس دولتی متفاوت است. مدارس خصوصی شامل طیف گسترده‌ای از کودکستان تا مدارس روزانه و شبانه روزی، مدارس تجربی و پیشرفته تا مؤسسات سنتی، مدارس مدرن با دیدگاه پیشرفت جمعی تا مدارسی با دیدگاه پیشرفت فردی و مدارس کاملاً سنتی با دیدگاه یادگیری رقابتی را دربرمی گیرد. معمولاً برنامه‌های آموزشی و تکالیف مدارس خصوصی سخت و طاقت‌فرساست. به دانش‌آموزان این مدارس تکالیف زیادی برای انجام دادن در منزل داده می‌شود و فشار زیادی بر آنها وارد می‌گردد. بسیاری از والدین طرفدار دیدگاه رقابتی و تکالیف زیاد در مدارس خصوصی می باشند و انتظار دارند تا شهریه مدارس با کار و تکالیف زیادی جبران شود که فرزندشان انجام می‌دهند. شهریه مدارس خصوصی بسیار متفاوت است و به عواملی مانند سن دانش‌آموزان، شهرت، اعتبار، کیفیت مدرسه و محل آن بستگی دارد. شهریه پرداختی توسط دانش آموزان تمامی هزینه‌ها را پوشش نمی‌دهد و علاوه‌بر هزینه خدمات اختیاری، هزینه‌های اضافی اجباری دیگری نیز باید پرداخت شود. البته بخشی از شهریه پرداختی به مدارس خصوصی از طریق تخفیف‌های مالیاتی به والدین بازگردانده می‌شود. برخی از مدارس برای جذب دانش‌آموزان جدید شهریه، را به صورت اقساط دریافت می‌کنند. بیشتر مدارس خصوصی از والدین می‌خواهند علاوه بر پرداخت شهریه به مدارس کمک مالی کنند. برخی از مدارس خصوصی به اقلیت‌های قومی تعلق دارند. بعضی از مدارس خصوصی از حمایت‌های مالی زیادی برخوردارند و در نتیجه می‌توانند دانش‌آموزان را بدون در نظر گرفتن توانایی مالی والدین در پرداخت شهریه بپذیرند.

مدارس خصوصی دارای برنامه‌های آموزشی گسترده‌ای هستند. این برنامه‌ها معمولاً ورزش، موسیقی، هنر و طیف وسیعی از موضوعات علمی را شامل می‌شود. بعضی از مدارس خصوصی در ساعات آموزشی به دانش‌آموزان سوارکاری، اسکی و یا موضوعات غیرمتداول، مانند غارشناسی را نیز آموزش می‌دهند. در این مدارس ممکن است کارشناسانی را برای اهداف خاص استخدام کنند. مثلاً متخصصان خواندن و یا معلمان و مشاوران خصوصی برای کمک به دانش‌آموزان ضعیف‌تر و یا دانش‌آموزانی که می‌خواهند به صورت مستقل کار کنند.                                  

ورود به یک مدرسه خصوصی خوب، به ویژه در شهرهای بزرگ، مشکل است. هرگز نمی‌توان اطمینان داشت که مدرسه مورد نظر از فرزندان ثبت نام به عمل ‌آورد. بنابراین، بهتر است ثبت نام در این مدارس در اسرع وقت انجام شود. معمولاً ثبت نام دانش‌آموزان پایه اول ابتدایی نسبت به پایه‌های تحصیلی بالاتر آسان‌تر است. بسیاری از مدارس ابتدایی و کودکستان‌های خصوصی براساس نوبت مراجعه والدین از دانش‌آموز ثبت نام به عمل می‌آورند؛ ولی بهترین و مشهورترین مدارس خصوصی دانش‌آموزان خود را براساس سیستم گزینشی خاصی انتخاب می‌کنند و تعداد زیادی از آنها دارای فهرست انتظار هستند. کتاب راهنمای مدارس خصوصی در بیشتر کتابخانه‌های مرجع و وزارت آموزش و پرورش  ایالت موجود می‌باشد.[۱][۲][۳][۴]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

                                                                             

  1. محمود، محمودي، (1387)، "كانادا سرزمين مليت‌ها"، شيراز، انتشارات قشقايي، چاپ اول،  
  2. Bertrand, L., & Ischinger, B. (2012). Public and private schools: How management and funding relate to their socio-economic profile?
  3. Vallianatos, M., Gottlieb, R., & Haase, M. A. (2004). Farm-to-school: Strategies for urban health, combating sprawl, and establishing a community food systems approach. Journal of Planning Education and Research, 23(4), 414-4231
  4. لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.332-335.