ساختار و پراکندگی جمعیتی سوریه

از دانشنامه ملل

جدول زیر که بر اساس اطلاعات سازمان ملل تنظیم شده­است، میزان رشد جمعیت، مرگ‌ومیر و دیگر داده­‌های مرتبط را میانه سال‌های 1950-2010، به خوبی بیان می­کند:

دوره زمانی تولد‌های زنده در سال مرگ و میر در سال تغییرات طبیعی در سال CBR CDR NC TFR IMR
1950-1955 187 000 75000 112 000 51.2 20.5 30.6 7.23 180.1
1955-1960 212 000 77 000 136000 50.1 18.1 32.0 7.38 150.5
1960-1965 241 000 76000 165000 48.5 15.3 33.3 7.54 121.8
1965-1970 275 000 74000 201000 46.8 12.5 34.2 7.56 98.8
1970-1975 322 000 70 000 252 000 46.3 10.1 36.2 7.54 77.3
1975-1980 373 000 69000 304 000 45.4 8.3 37.0 7.32 63.1
1980-1985 417 000 66000 351 000 42.8 6.7 36.1 6.77 49.9
1985-1990 440 000 61000 379 000 38.4 5.3 33.1 5.87 36.2
1990-1995 441 000 58 000 383 000 33.3 4.3 28.9 4.80 26.1
1995-2000 447 000 58 000 389 000 29.7 3.8 25.8 3.96 20.8
2000–2005 451 000 62000 389 000 26.2 3.6 22.6 3.39 17.4
2005–2010 465 000 69000 396 000 23.9 3.5 20.4 3.10 15.0
CBR: نرخ تولد خام (در هر 1000)

CDR: نرخ مرگ و میر خام (در هر 1000)

NC: غیر طبیعی (در هر 1000)

TFR: نرخ باروری کل (تعداد فرزندان در هر زن)

IMR : نرخ مرگ و میر نوزادان در هر 1000 تولد

جدول حرکات جمعیت سوریه در 55 سال گذشته

سال 1937 1950 1960 1970 1980 1990 1995 2004 2011 2016 2017
جمعیت 2,368,000 3,252,000 4,565,000 6,305,000 8,704,000 12,116,000 14,186,000 17,921,000 21,124,000 17,185,000 18,029,549
درصد

رشد

+37.3 +40.4 +38.1 +38 +39.2 +17.1 +26.3 +17.9 −18.6 +4.9

تغییرات رشد جمعیتی سوریه در 80 سال گذشته

علت اصلی رشد منفی جمعیت سوریه، در سرشماری سال 2106، ، بحران جنگ داخلی سال 2011-2013 است که تعداد زیادی از شهروندان سوری کشته شدند.

تعداد دقیق کشته­شدگان به جهت رویکرد‌های سیاسی در ارائه آمار مشخص نیست؛ با این همه، مقایسه گزارش بعضی از مراکز آمارگیری، می تواند به طور تقریبی گویا باشد.

شبکه خبری PBS آمریکا به نقل از «مرکز تحقیقات سیاسی سوریه»  (المرکز السوری لبحوث السیاسات)[26] (SCPR)[27] اعلام نموده­است که طی 15 مارس 2011 تا 11 فوریه 2016،  470 هزار نفر در سوریه؛ اعم از نیرو‌های دولتی، نیرو‌های معارضین و غیر نظامیان، کشته­شده‌اند.[28]

« استفان دی میستورا » (Staffan de Mistura) (زاده 1947) ، نماینده ایتالیایی سازمان ملل در امور سوریه هم 400 هزار نفر[29] و دیده­بان حقوق بشر سوریه (SOHR)[30]، آمار حداقلی 494 هزار و حداکثری 606 هزار نفر را اعلام نموده‌اند.[31]

تلفات ما‌هانه مستند در جنگ داخلی سوریه بر اساس گزارش دیده­بان حقوق بشر سوریه (آمارگیری: 2014-2016)؛ به ترتیب از پایین به بالا، غیرنظامیان ، نیرو‌های طرفدار دولت، جنگجویان ضد دولتی سوریه  و جنگجویان خارجی ضد دولتی

نقشه تقریبی تراکم جمعیت سوریه در 2015 (اوج داعش) و تعداد و محل جمعیت آوارگان[32]

هرم سنی جمعیت سوریه در سال 2020

-       بزرگترین شهر‌های سوریه (طبق سرشماری سال 2004)
رتبه نام استان جمعیت
1 حلب استان حلب 2,132,100
2 دمشق دمشق 1,414,913
3 حمص استان حمص 652,609
4 لاذقیه استان لاذقیه 383786
5 حما استان حماه 312,994
6 رقه استان رقه 220,488
7 دیرالزور استان دیرالزور 211,857
8 الحسکه استان الحسکه 188160
9 قامشلی استان الحسکه 184231
10 سیده زینب استان ریف دمشق 136,427

-      نرخ کاهش جمعیت: 797/0٪ (تخمین 2012)[۱]

-      میزان زاد و ولد: 7/20 تولد/1000 جمعیت (تخمین 2018)

-      میزان مرگ و میر: 4 مرگ/1000 نفر جمعیت (تخمین زده شده در سال 2018)

-      نرخ خالص مهاجرت: 57 م‌هاجر/1000 نفر جمعیت (تخمین 2018)

-       نرخ باروری: در سال 2009م.  5/3 بود و به تفکیک استان بر اساس استان، بدین قرار: حلب (2/3)، دمشق (6/2)، داریا (2/5)، دیرالزور (9/6)، حما (3/3)، حسکه (5/3)، حمص (1/3)، ادلب (8/4)، لاذقیه (2/2)، قنیطره (8/3)، رقه (5)، ریف دمشق (3/3)، السویدا (1/2)، طرسوس (3/2)

-       نرخ زناشویی : در سال 2009م.  6 بود و به تفکیک استان بر اساس استان، بدین قرار: حلب (4/5)، دمشق (7/4)، داریا (3/7)، دیرالزور (2/10)، حما (6/6)، حسکه (7/6)، حمص (9/5)، ادلب (7/7)، لاذقیه (5/4)، قنیطره (5/6)، رقه (9/7)، ریف دمشق (4/5)، السویدا (4)، طرسوس (8/4)،

-      نسبت شهرنشینی : جمعیت شهری، 2/54 درصد از کل جمعیت (2018)

-      نسبت جمعیت بر اساس نژاد و قومیت : عرب (80-85٪)، کرد (10 %) ، ترکمن (4-5 %)، آشوری (3-4 %)، چرکس (5/1 %)، ارمنی (1%) و دیگر اقوام کمتر از ./9 %[۲]

-      نسبت جمعیت بر اساس دین: بر اساس تحلیل سال ،021:  سنی (74 %)،  شیعه؛ اعم از علوی، اسماعیلی و اثنی­عشری (12 %)،  مسیحی (10 %)،  دروزی (3 %)

-       جمعیت مسیحیان سوریه: آخرین سرشماری رسمی که در آن به آمار طوایف مختلف در سوریه اشاره شد، سرشماری سال 1956 میلادی وزارت اقتصاد این کشور بود. طبق این سرشماری، جمعیت سوریه در سال 1956 بالغ‌بر چ‌هار میلیون نفر بود، که در سال 2000 میلادی به 16 میلیون و 200 هزار نفر رسید، یعنی حدود چ‌هار برابر شد. همین منبع، جمعیت مسیحیان در سال 1956 را بالغ‌بر 508 هزار نفر اعلام کرد. ازآنجاکه افزایش جمعیت مسیحیان به نسبت مسلمانان، سه‌به‌چ‌هار برآورد می‌شود؛ بنابراین، جمعیت مسیحیان سوریه در سال 2000، باید حدود یک‌میلیون و 570 نفر باشد. اما پژوهشگران، رقم بالا را غیرواقعی ارزیابی می‌کنند، آنان بر این باورند که حدود 300 هزار مسیحی در پنجاه سال گذشته از سوریه به اروپا مهاجرت کردند. بر این اساس، جمعیت کنونی آنان حدود یک‌میلیون و دویست هزار نفر خواهد بود.

-       جمعیت طوایف مسیحی سوریه (تخمین در سال 2000): روم ارتدکس: 181 هزار 545 هزار/ ارامنه ارتدکس: 114 هزار 342 هزار/ روم کاتولیک: 60 هزار 180 هزار/ سریانی ارتدکس: 55 هزار 166 هزار/ سریان کاتولیک: 20 هزار 62 هزار/ ارامنه کاتولیک: 20 هزار 61 هزار/ مارونی­‌ها 19 هزار 57 هزار/ پروتستان: 12 هزار 37 هزار/ نستوری‌‌ها: 11 هزار 35 هزار/ لاتین: 7 هزار 21 هزار/  کلدانی ‌ها 5 هزار 17 هزار

-       نرخ سواد سوری­‌های 15 ساله و بالاتر: برای مردان 86درصد و برای زنان 6/73 درصد است.[۳]

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

ساختار جمعیتی تایلند؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی سیرالئون؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی سودان؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی ساحل عاج؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی زیمبابوه؛ پراکندگی جمعیتی اوکراین؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی اسپانیا؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی آرژانتین؛ پراکندگی جمعیت در اردن؛ پراکندگی و توزیع جمعیت در قطر؛ پراکندگی جمعیتی کانادا؛ تراكم و پراكندگی جمعيت افغانستان؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی بنگلادش؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی گرجستان؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی قزاقستان؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی تاجیکستان؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی سریلانکا

کتابشناسی

  1. World Population Prospects: The 2010 Revision". un.org. Archived from the original on 6 May 2011. Retrieved 29 November 2015.
  2. Demographic Developments and Population Policies in Baʻthist Syria, Onn. Winkler, page 184, 1998.
  3. شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)