شاکریم کودایبردیف

شاکریم

شاکریم کودایبردیف شاعر، تاریخدان و فیلسوف در تاریخ ۱۱ جولای سال ۱۸۵۸ درناحیه سمی پالاتینسک (استان سمی) به دنیا آمد. شاکریم که تحصیلات ابتدایی خود را در روستا خود گذراند عربی و فارسی را فراگرفت، و در حقیقت استاد و مربی واقعی شاکریم آبای شاعر بزرگ قزاقی بود. شاکریم که برادرزادهء شاعر نامدار قزاق آبای قونان بای اولو است به شکار باعقاب، اسب سواری ، نقاشی و ساخت ویولون و مخصوصا به موسیقی علاقه و تبحر فراوانی داشت در سن ۱۴-۱۵ سالگی تحت تأثیر آبای استاد خود سرودن شعر را آغاز کرد. مضامین اشعارش بیشتر در مورد طبیعت، اخلاق و خیر و شر بود. در سن بیست سالگی به سیاست روی آورد

او از چهل سالگی در سال ۱۸۹۸ بطور کامل به کارهای هنری پرداخت. او با مطالعه آثار ادبای شرق و غرب با آثار شاعرنی مانند حافظ، سعدی، نوایی، پوشکین و تولستوی آشنا شد و زبان های عربی و فارسی را خود فراگرفت و بخشی از کتاب گلستان سعدی و اشعار حافظ و مولانا را به خوبی به زبان قزاقی ترجمه کرد. پس از اینکه به سیستم حکومتی وارد شد پس از انقلاب سال های ۱۹۰۷-۱۹۰۵ و اقدامات سرکوب گرایانه استالین، جنگ جهانی اول، جنبش ملی وآزادی بخش سال ۱۹۱۶ درقزاقستان، انقلاب های فوریه واکتبر، جنگ های داخلی، استقرارحکومت شوروی و پیاده سازی نظام اشتراکی بخاطر بی عدالتی و ظلمهایی که از 307

سوی حاکمیت احساس می کرد به مبارزه با بی عدالتها پرداخت که به همین خاطر با مشکلات و موانع بیشماری مواجه گردید و سرانجام در سال ۱۹۳۱بدست نظام کمونیستی شوروی محکوم و مخفیانه اعدام شد و خانواده اورا تبعید و زندان کردند او که اشعار و سروده های خود را با الهام از حافظ، سعدی، تولستوی و پوشکین سرود در زمان حیاتش کتاب های «آیینه قزاق ها» وشعرهای «کالکامان مامیر» و «ینلیک کبک» چاپ شدند.