درآمد خانوارها در سریلانکا
درآمد خانوار
به طور كلی اداره امور خانواده در سریلانكا وظیفه مردان است. بر پایه آنچه در سال 2007 اعلام شده درآمد ناخالص ملی سریلانکا 02/82 میلیارد دلار و درآمد سرانه ناخالص ملی 4300 دلار که 8/17 درصد آن به بخش کشاورزی، 6/27 درصد به صنعت و 5/54 درصد آن به بخش خدمات اختصاص داشته است. تورم سالانه 6/11 درصد بوده است. این کشور مجموعا 08/8 میلیون نفر نیروی کار دارد که 45 درصد آنها در بخش خدمات، 38 درصد در بخش کشاورزی و 17 درصد در بخش صنعت مشغول کار هستند. نرخ بیکاری نیز 7/7 درصد است.
اگر چه همه مذاهب و نژادهای مختلف سریلانکا برای خانواده احترام ویژهای قایل هستند، اما فقر نسبتاً فراگیر عزّت مردم کشور را تهدید میکند. سطح دستمزدها و درآمدها پایین و هزینه زندگی بالا و بلکه همواره رو به افزایش است. بعضی از خانوادهها حتی مشکل سیر کردن شکم خود و فرزندانشان را دارند[۱]. چهل درصد خانوارها درآمدی پایین و بیست درصد آنها درآمد بالایی دارند. تعداد زیادی از زنان و مردان این کشور برای کار و کلفتی و کسب درآمد روانه کشورهای عربی و خاورمیانه میشوند. این اقدام تا اندازهای وضع مادی و نامطلوب آنها را بهبود میبخشد و باعث رونق بازار، داد و ستد، ساختمان سازی و سازندگی میگردد. بنا بر آمار منتشر شده، طی سال های 2008 - 1994 چهارده درصد مردم زیر خط فقر زندگی کرده و درآمد روزانه آنها کمتر از یک دلار و بیست و پنج سنت بوده است (unicef). به رغم کمبود بودجه و وجود چنین واقعیت هایی، دولت سریلانکا خدمات اجتماعی فراوانی شامل آموزش و بهداشت رایگان و کمکهایی را به مردم ارایه می کند. دولت در سراسر کشور مراکز بهداشت رایگانی را راه اندازی کرده و از این طریق نرخ سن امید به زندگی را افزایش داده است. به وسیله سیاست کمک به اقشار محروم و توزیع مواد غذایی وضعیت سوء تغذیه را بهبود بخشیده و در دهه1980 با انبوه سازی مسکن ارزان برای بسیاری از نیازمندان مسکن فراهم کرده است.[۲]
کتابشناسی
- ↑ Encyclopedia, A. (1995). Encyclopedia Americana (Vol. 25). Encyclopedia Americana Corporation.
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)