سیاست جمعیتی روسیه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۴ توسط Toktam (بحث | مشارکت‌ها)
امید به زندگی در روسیه، قابل بازیابی از : https://www.worldometers.info/demographics/russia-demographics/

بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، هرچند میزان مهاجرت به روسیه بطور دائمی بیش از میزان مهاجرت از روسیه بوده است ولی رشد منفی جمعیت از سال 1992 تا کنون تغییری نیافته است. طبق آمار سازمان ملل ، تا سال 2024 ، 11،640،559 نفر مهاجر 8% از جمعیت روسیه را به خود اختصاص داده‌اند[۱] و روسیه رتبه سوم را از نظر مهاجر پذیری نسبت به جمعیت مطلق خود در سطح جهان را داراست.

در سال 2000 میزان تولد 7/9 نفر از هزار نفر و میزان مرگ و میر 15 نفر از هزار نفر بوده است. علت اصلی افزایش بیماری ها بخاطر بدتر شدن کیفیت زندگی و عدم دسترسی به خدمات درمانی می باشد. هر چند میانگین طول عمر مردان اندکی افزایش یافته ولی در سال 2000 هنوز در سطح 59 سال می باشد که کمتر از 64 سال طول عمر مردان در سال 1990 می باشد. طول عمر زنان در همین مدت از 74 سال به 72 سال رسیده و مرگ و میر کودکان از 4/17 از هزار کودک در سال 1990 به 7/22 مرگز از هزار کودک در سال 2000 رسید[۲].

رشد جمعیت در فدراسیون روسیه از آهنگ منفی برخوردار می باشد به نحوی که طی 10 سال گذشته جمعیت این کشور حدود 4 میلیون نفر کاهش یافته است. طبق یک سناریوی بدبینانه جمعیت روسیه تا 50 سال آینده به نصف تعداد فعلی کاهش خواهد یافت. بهترین پیش بینی اوضاع جمعیتی حاکی از آن است که در کشور 126 میلیون نفر باقی خواهد ماند. در روسیه مرگ و میر مردان بیشتر از زنان است و ادامه زندگی مردان 13 سال کمتر است. طبق آمار کمیته فوق در حال حاضر 1/60 درصد جمعیت روسیه مستعد به کار هستند ولی تا سال 2050 این تعداد به پائین از 50 درصد جمعیت کشور خواهد رسید. کارشناسان امر در روسیه تنها راه علاج وضعیت جمعیت روسیه را افزایش مهاجرت به روسیه می دانند[۳].

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

سیاست جمعیتی آرژانتین؛ سیاست جمعیتی اردن؛ سیاست جمعیتی قطر؛ سیاست جمعیتی ساحل عاج؛ سیاست جمعیتی سنگال؛ سیاست جمعیتی اسپانیا

کتابشناسی

  1. United Nations Maintenance Page. Дата обращения: 2 декабря 2020. Архивировано 8 марта 2021 года.
  2. 1.   شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت روسیه، تهران، مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. ص53.
  3. 1.   شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت روسیه، تهران، مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. ص54.