شخصيت‌های تاريخی دوره ميانی کانادا
شخصيت‌هاي تاريخي دوره مياني
1.1. ژاك كارتيه. ژاك كارتيه فرانسوي در تاريخ معاصر كانادا نقش پررنگي دارد. او در ۳۱ دسامبر ۱۴۹۱ م در خانواده‌ای دریانورد از اهالی سن مالو[1] در فرانسه متولد شد. ابتدا ملوان کشتی بود و در هنگام دیدار فرانسوای اول از مون سن میشل[2] به درجه ناخدایی رسید. به گفته مورخان در همین زمان پادشاه با تخصيص بودجه براي تجهیز دو کشتی به منظور سفر به هند از مسیر شمال غربی موافقت کرد. اولین سفر او در ۲۰ آوریل ۱۵۳۴ انجام شد که به کشف رود سن لوران[3] و لابرادور[4] انجامید. او این سرزمین تازه را ابتدا به نام فرانسوای اول نامید و سپس نام کانادا را با استفاده از واژه سرخ‌پوستی کاناتا[5] (به معنی شهر) انتخاب کرد. وی با پایان سفر اول در ۵ سپتامبر ۱۵۳۴ به کشورش بازگشت.
کارتیه دو سفر دیگر به کانادا انجام داد که قبلاً به تفصیل درباره آنها سخن گفته شد. حاصل سفر دوم او، که با سه کشتی انجام شد، ورود به شهر کبک و کشف سرزمین‌های تازه تحت عنوان «مونت رویال[6]»، (مونترال کنونی) بود. سرمای کشنده و کمبود تجهیزات ژاک کارتیه و افرادش را مجبور به بازگشت کرد. کارتیه سفر سومی را هم بین سال‌های ۱۵۴۲-۱۵۴۱ انجام داد و جزء اولین ساکنان فرانسوی بود که در سرزمین‌های نو در حاشیه رود سن لوران اسکان یافتند؛ اما به خاطر بیماری و مشکلاتی که با بومیان سرزمین جدید داشتند، مجبور به بازگشت در بهار ۱۵۴۳م شدند. ژاک کارتیه در اول سپتامبر ۱۵۵۷ در زادگاهش سن مالو بر اثر بیماری طاعون درگذشت ]9[.
1.2. ساموئل دی چمپلین. ساموئل دي چمپلين (1635-1567)، كاوشگر فرانسوي بود كه براي اولين بار وارد كبك شد و در آنجا سكني گزيد. او درياچه‌اي را كشف كرد كه نام اين درياچه را نيز به نام وي نامگذاري كردند[7]. به گواه تاريخ نقش چمپلين در ايجاد و اداره مستعمرات فرانسه در آمريكاي شمالي بسيار پررنگ بوده است. در سال 1603م او و همراهانش به سمت رودخانه سنت لارنس حركت كردند و توانستند شبه جزيره گاسپه[8] را كشف كنند. او در همين سال به فرانسه بازگشت و تصميم گرفت پس از تجديد قوا براي اكتشافات بيشتر در بخش شمالي كانادا دوباره عازم اين كشور شود. لذا، او دوباره در سال 1604م به كانادا بازگشت و بيشتر در ساحل نوااسكوشيا و پايين ساحل كيپ كاد[9] سكني گزيد. او در سال 1908 نقش رهبري را در حل و فصل مشكلات كبك در ميان استمارگران ايفا كرد. در پی این اقدامات، چمپلین به قبيله هورن[10] كمك كرد تا بتوانند پس از سال‌ها مبارزه با ايروکویی‌ها[11] به پيروزي برسند. وي تا سال 1629 كه انگليسي‌ها به كبك حمله كردند، در اين ايالت بود. در اين سال او به فرانسه بازگشت و با انعقاد پيمان صلح فرانسه و بريتانيا در سال 1632، مجدداً به كبك برگشت و در سال 1633 به عنوان فرماندار كبك برگزيده شد. نهايتاً او در سال 1635 بر اثر سكته مغزي در گذشت ]10[.
1.3. توماس داگلاس[12]. داگلاس در جزیره سنت ماری متولد شد و از رهبران اسکاتلندی مهاجران ساکن در کانادا به شمار می‌رود. وی از دانشگاه ادینبورگ[13] اسکاتلند فارغ‌التحصیل شد و در سال 1799، پس از مرگ پدرش، تلاش کرد تا برای کشاورزان اسکاتلندی اقامت‌گاهی احداث کند. اولین اقدام او در این زمینه در جایی بود که امروزه کانادای غربی نامیده می‌شود. در سال 1803، وی 800 مهاجر را در زمینی اسکان داد که در سواحل شرقی جزیره ادوارد در خلیج سن لورنس خریداری کرده بود. وی در سال 1804، یک زمین وسیع در دریاچه سن کلیر[14] خریداری کرد. پس از آن در شرکت خلیج هودسن سهیم شد و مالکیت 30 هزار کیلومتر مربع از زمین‌های این شرکت را در رودخانه سرخ از آن خود کرد. او حدود 250 اقامتگاه خریداری کرد. بیشتر آنها به اسکاتلندی‌هایی تعلق داشت که طی سال‌های 1812 تا 1814 به این سرزمین آمده بودند و در رودهای سرخ و آسینی بوینی یک مستعمره تشکیل داده بودند و از این طریق به تجارت در شرکت هودسن می‌پرداختند. در سال 1815، طی جنگ پمیکن[15]، قلعه داگلاس در آتش سوخت و بسیاری از خانه‌های آن اقامتگاه تخریب شد. سرانجام داگلاس درگیر یک دادرسی قضایی طولانی با شرکت نورث وست شد که از سال 1816 تا 1820 به طول انجامید. در نتیجه این مسائل قضایی توان و قدرت داگلاس تحلیل رفت و سرانجام در سال 1820 در فرانسه در گذشت ]19[.
[1]. Saint-Malo
[2]. Mont Saint-Michel
[3]. Saint Laurent
[4]. Labrador
[5]. Kanata
[6]. Mont-Royal
[7]. Lake Champlain
[8]. Gaspe Peninsula
[9]. Cape Cod
[10]. Huron Indians
[11]. the Iroquois
[12]. Thomas Douglas
[13]. University of Edinburgh
[14]. Lake Saint Clair
[15]. Pemmican