شخصيت‌های مهم سياسی، اجتماعی و علمی کانادا
. هنری ریموند کاسگرین[1] (1904- 1831): این تاریخدان کانادایی– فرانسوی در ریویر- اواله[2] در ایالت کبک سیتی متولد شد. وی در مدرسه پزشکی و جراحی مونترال ثبت نام کرد؛ ولی در سال 1856، کشیش شد. او در اوایل دوره کارش دو نشریه ادبی تاسیس کرد و عنصری با نفوذ در یک گروه روشنفکری مشهور به اکول دو کبک[3] بود. کاسگرین در سال 1870 به دلیل بیماری مجبور به کنارگیری از شغلش شد و از آن زمان خود را وقف نوشتن کرد. نوشته‌های وی اساساً درباره تاریخ کانادای فرانسوی و زندگی و آداب و رسوم پیشگامان کانادایی است. از آثار استادانه وی، کتاب «مونتکام و لویس[4]» (1891) است. وی در سال 1889 به عنوان رئیس جامعه سلطنتی کانادا انتخاب شد.
2.2. جو کلرک[5] (1939): این سیاستمدار کانادایی در آلبرتا متولد شد و در دانشگاه آلبرتا در رشته علوم سیاسی و در دانشگاه‌های دال هوسی[6] در هالیفاکس و دانشگاه بریتیش کلمبیا به تحصیل پرداخت. وی که شانزدهمین و با 39 سال سن جوان‌ترین نخست وزیر کانادا بود، طی سال‌های 1980- 1979 در این مقام خدمت کرد. کلرک در سال 1979 رهبر حزب محافظه کار پیشرو شد. او اولین محافظه کاری بود که پس از شکست جان دیفنبیکر[7] در سال 1963 به ریاست دولت رسید.
2.3. استیفن جوزف هارپر[8] (۳۰ آوریل ۱۹۵۹ در تورنتو): او رهبر حزب محافظه کار و نخست وزیر كانادا بود. وی تحصیلات عالی خود را در رشته اقتصاد دانشگاه شهر کلگری به پایان رساند. او بیست و دومین نخست وزیر کانادا بود و از سال ۲۰۰۶ تا 2015 این سمت را به عهده داشت. وی از سال ۲۰۰۲ تاکنون نماینده حوزه انتخابیه جنوب غربی کلگری است و از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ نماینده غرب کلگری در پارلمان بوده است.
2.4. لستر بولز «مایک» پیرسون[9] (۱۸۹۷-۱۹۷۲): سیاستمدار کانادایی که جایزه صلح نوبل را در سال ۱۹۵۷ میلادی از آن خود کرد. او چهاردهمین نخست وزیر در فاصله زمانی ۲۲ آوریل ۱۹۶۳ تا ۲۰ آوریل ۱۹۶۸ بوده است. در زمان نخست‌وزیری او دولت برنامه خدمات پزشکی فراگیر، وام دانشجویی، صندوق بازنشستگی و پرچم فعلی کانادا را معرفی کرد.
2.5. جوزف فیلیپ پیر ایوس الیوت ترودو (۱۹۱۹-۲۰۰۰): پانزدهمین نخست وزیر کانادا بود که از ۲۰ آوریل ۱۹۶۸ تا ۳ ژوئن ۱۹۷۹ و سپس از ۳ مارس ۱۹۸۰ تا ۳۰ ژوئن ۱۹۸۴ در این سمت فعاليت كرد. او نویسنده، استاد دانشگاه و فعال سیاسی بود. از همان ابتدای مطرح شدن در دنیای سیاست شخصیتی کاریزماتیک به شمار می‌رفت که فضای سیاسی را به تسخیر خود در آورده بود. یکی از بیوگرافی‌های او با این جمله آغاز می‌شود. «او هنوز ما را در تسخیر خود دارد.» ستایش‌کنندگان او نیروی فکری ترودو را می‌ستایند. فراست سیاسی او در حفظ اتحاد ملی و اعمال منشور حقوق و آزادی‌ها نیز ستوده می‌شود. مخالفان او، وی را به علت تکبر و نخوت، سیاست‌های اقتصادی که موجب افزایش بدهی‌های ملی شد و سیاست‌های او درباره استان‌های غربی متهم می‌کنند. ولی تقریباً همه متفق‌القول هستند که ترودو کانادا را به مرحله جدیدی از حیات سیاسی هدایت کرد. ترودو در حساس‌ترین دوره‌ها نخست وزیري اين كشور را برعهده داشت و معمولاً در کانون جدال‌ها و جنجال‌های بسیاری قرار داشت.[10] او به عنوان نخست وزیر قانون‌گذاری را از حيطه وظايف پارلمان بریتانیا خارج و به پارلمان کانادا داد و منشور حقوق و آزادی‌ها را تصویب و عملی کرد.
2.6. رابرت کیت ری (باب ری)[11]: سیاستمدار کانادایی است که در سال 1948 در اتاوا متولد شده است. او مشاور امین ملکه (الیزابت دوم) در کانادا، و نماینده پارلمان است. باب ری نماینده مرکز تورنتو در پارلمان و رهبر کنونی حزب لیبرال است. ری از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۲ عضو حزب نیودمکرات بود، سپس به فعالیت سیاسی استانی روی آورد و رهبری حزب نیودمکرات استان انتاریو را از ۷ فوریه سال ۱۹۸۲ تا ۲۲ ژوئن ۱۹۹۶ به عهده داشت. او از ۱ اکتبر سال ۱۹۹۰ تا ۲۶ ژوئن ۱۹۹۵ به عنوان بیست و یکمین نخست‌وزیر استان انتاریو خدمت کرد و اولین فردی بود که رهبری دولت استانی نیودمکرات‌ها را در شرق مانیتوبا به عهده گرفت. ابتکارات او در طول خدمت در میان طرفداران سنتی نیودمکرات از محبوبیت کمی برخوردار بود و اختلاف نظر وي با چپ‌گرای‌های حزب به استعفا او از حزب نیودمکرات و پیوستن به حزب لیبرال انجامید. در سال ۲۰۰۶ ری یکی از کاندیداهای رهبری حزب لیبرال بود و در رای‌گیری مقام سوم را کسب کرد. باب ری در ۳۱ مارس، ۲۰۰۸ به عنوان نماینده لیبرال وارد پارلمان شد و در انتخابات سراسری ۲۰۱۱ برای بار دیگر نمایندگی مرکز تورنتو را برعهده گرفت.
2.7. جاستین ترودو[12]: سیاستمدار کانادایی است که در سال 1971 در اتاوا چشم به جهان گشود. جاستین ترودو، فرزند بزرگ پانزدهمین نخست‌وزیر کانادا (پیر ترودو)، است.[13]
2.8. دالتون جیمز پتریک مک‌گنتی[14]: سیاستمدار لیبرال کانادایی است که 19 جولای 1955 در اتاوا متولد شد. او نماینده استان انتاریو، وکیل و از ۲۳ اکتبر ۲۰۰۳ تا به امروز نخست‌وزیر استان انتاریو است. مک‌گنتی نگاهی معتدل به مسائل اقتصادی و گرایشی لیبرال در مسائل اجتماعی دارد. پدر او، پروفسور سر دالتون مک‌گنتی، سیاستمدار و مادر او الیزابت مک‌گنتی پرستار بود. زبان مادری پدرش انگلیسی و مادرش فرانسوی بود لذا، مک‌گنتی به هر دو زبان تسلط دارد. او به همراه ۹ خواهر و برادر در خانواده‌ای کاتولیک با تبار ایرلندی کانادایی پرورش پیدا کرد. از سال ۲۰۰۴ برادر کوچکتر او، دیوید، نماینده جنوب اتاوا در پارلمان می‌باشد. مک‌گنتی در دبیرستان سن پتریک اتاوا درس خوانده و در رشته بیولوژی از دانشگاه مک مستر فارغ‌التحصیل شده است. او قبل از اشتغال به وکالت درجه مدرک کارشناسی حقوق[15] را از دانشگاه اتاوا کسب کرد. وی در سال ۱۹۸۰ با تری مک‌گنتی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر و سه پسر بوده است.
2.9. مارک هلند[16]: مارک هلند سیاستمدار کانادایی است که در 16 اکتبر 1974 در پیکیرینگ ایالت انتاریو متولد شد. هلند در انتخابات فدرال سال ۲۰۰۴ به‌عنوان نماینده ای‌جکس - پیکرینگ وارد پارلمان شد و مجددا در انتخابات ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ این کرسی را حفظ کرد. او که عضو حزب لیبرال است تا سال ۲۰۱۱ به عنوان کارشناس و منتقد در امور امنیت اجتماعی و حفاظت ملی در دولت سایه اپوزیسیون خدمت کرد. هلند در رقابت انتخاباتی سال ۲۰۱۱ کرسی خود را به رقیب محافظه‌کار واگذار کرد]20 و 21[.
[1]. Henri Raymond Casgrain
[2]. Riviere Ouelle
[3]. Ecole de Quebec
[4]. Montcalm et Levis
[5]. Joe Clark
[6]. Dalhousie
[7]. John Difenbaker
[8]. Stephen Joseph Harper
[9]. Lester Bowles "Mike" Pearson
[10]. او به زرق و برق و کارهای عجیب و غریب مشهور بود. به عنوان مقال در مجلس عوام دمپایی می‌پوشید، با شخصیت‌های مشهور رابطه عاشقانه داشت و از الفاظ بد برای توهین به مخالفانش استفاده می‌کرد. او یک بار در ۷ مه ۱۹۷۷ پشت سر ملکه الیزابت دوم حرکت معروف باله، پیروئت، را انجام داد. به عنوان نخست وزیر او بود که انتقال قانون‌گذاری کانادا را از دست پارلمان بریتانیا به پارلمان کانادا داد و منشور حقوق و آزادی‌ها را تصویب و عملی کرد.
[11]. Robert Keith "Bob" Rae
[12]. Justin Trudeau
[13] . وی در سال 2008 از حوزه انتخاباتی پپینو 215 در استان کبک به عضویت پارلمان کانادا انتخاب شد و در سال 2013 به‌عنوان رهبر حزب لیبرال کانادا برگزیده گردید. ترودو پس از برعهده گرفتن رهبری حزب لیبرال، در انتخابات سال 2015 و پیروزی این با اکثریت آرا، به‌عنوان نخست‌وزیر کانادا انتخاب شد.
[14]. Dalton James Patrick McGuinty
[15]. LL.B
[16]. Mark Holland