دین رسمی کانادا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۸ توسط Rashid (بحث | مشارکت‌ها)

چنان که ذکر شد در این کشور دین رسمی وجود ندارد و پیروان معتقد به ادیان مختلف در انجام دادن فرایض دینی خود آزادند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که برخی افراد و گروه‌ها در این کشور تلاش کرده‌اند تا جامعه را سکولار معرفی کنند. به اعتقاد «بایبی»، برخی از روزنامه‌نگاران و رهبران مذهبی برای ترویج سکولاریسم، تلاش می‌کنند آمار نادرستی از دین‌مداری در این کشور ارائه دهند. به عقیده وی برای درک نادرست و بی‌نتیجه بودن این آمارها کافی است به اطلاعاتی توجه شود که حکومت فدرال از سال 1871م به صورت مرتب و هر ده سال یک بار درباره هویت مذهبی ارائه می‌کند. این موضوع از دیدگاه بایبی بسیار پراهمیت است، زیرا حتی امریکا از این ویژگی برخوردار نیست که در آمارهای خود جایگاهی برای ادیان و مذاهب قرار داده باشد. به‌زعم «بایبی» آمارها بیانگر آن است که در سراسر جهان، به ویژه در کانادا، تجدید حیات دینی در حال رخ دادن است و ادیان اسلام، مسیحیت، بودائیسم، هندوئیسم و بسیاری از مذاهب در حال احیا شدن هستند. او ادعا می‌کند که با داشتن اطلاعات جامع و از ادیان در این کشور می‌توان به وضوح به تبلیغات عده‌ای خط بطلان کشید که بر سکولاریسم تأکید می‌کنند،]8[. براساس تحقیقی که «بایبی» در کانادا انجام داده است، او در زمینه اعتقاد به خداوند، تجربه حضور خداوند و نیایش خداوند در میان مردم این کشور، آمارهای جالبی به شرح زیر ارائه کرده است:

اعتقاد به خداوند

آقای بایبی ادعا می‌کند که براساس تحقیق میدانی به عمل آمده تعداد زیادی از افراد که در مراسم کلیسا شرکت فعال ندارند، معتقد به خداوند هستند. براساس آمارهایی که او به آنها استناد می‌کند، بیش از 70 درصد از بزرگسالان و  جوانان معتقد به خداوندی هستند که حافظ آنهاست. از هر دو نفر، یک نفر اذعان می‌دارد که در فعالیت‌های مذهبی شرکت می‌کند و دو نفر از هر سه نفر نیز ادعا کرده‌اند که دارای دین خاصی هستند. همچنین از هر دو نفر بزرگسال یک نفر اذعان می‌دارد که خودش حضور خداوند را تجربه کرده است.

تجربه حضور خداوند

درباره تجربه حضور خداوند  چند مطلب قابل ذکر است:

1) به‌‌رغم آنکه درصد مشارکت افراد در گروه‌های مذهبی بین سال‌های 1975 تا 2000م از 30 درصد به 20 درصد کاهش یافته است، با وجود این، از میان هر سه نفر جوان در سنین بین 15 تا 19 یک نفر ادعا ‌کرده است که حضور خداوند را تجربه کرده است.

2) بالاترین درصد کسانی که ادعا می کند تجربه حضور خداوند را دارند پروتستان‌های محافظه‌کارند که در کلیساها نیز حضور فعال دارند. این آمار در میان کاتولیک‌های رومی در استان کبک نیز بالا می‌باشد.

3) این تجربه برای افرادی که آن را  درک کرده‌اند، تجربه‌ای پایدار و دائمی است. از دیدگاه آنان تجربه دینی اغلب عمیق وهمراه با تأثیرات پایدار است.

بایبی این مطلب را نیز خاطر نشان می‌سازد که ارتباط با خداوند با داشتن آگاهی انسان‌ها نسبت به حقیقت زندگی فراتر از عالم حس و مشاهده است و نهایت آنکه ایمان به خداوند می‌تواند باعث امید در فراز و نشیب‌های زندگی باشد.

دعا و نیایش

مردم کانادا علاوه بر داشتن اعتقاد و تجربه دینی نسبت به خداوند، پایبند به سخن گفتن و یا همان نیایش با خداوند هستند. غالب افرادی که در مراسم هفتگی کلیسا شرکت می‌کنند، بیشتر به نیایش و دعا گرایش دارند. با وجود این، یک نفر از هر پنج نفر که در مراسم کلیسا حضور فعال ندارند نیز به نیایش روی می‌آورند.

بایبی بر این باور است که حدود 90 درصد کانادایی‌ها به پرسش‌هایی توجه دارند که مرتبط با سرانجام سرنوشت انسان است. این حقیقت که انسان از کجا آمده است، یا چگونه می‌توان به سعادت ابدی دست یافت، آنگاه که انسان می‌میرد چه اتفاقی برای او  خواهد افتاد و یا علت وجود دردها و رنج ها در این دنیا چیست؟ از پرسش‌هایی است که آنان را به تفکر وامی‌دارد.

مسیحیت در کانادا

این نویسنده حضور مردم اعم از بزرگسالان و جوانان در گروه‌های مذهبی مسیحیت (اعم از پروتستان‌ها و کاتولیک‌های رومی) در کلیساها را پررنگ می‌داند. تحقیقات آماری نشان می‌دهند که در سال 2000م، 22 درصد از جوانان در کلیساها حضور یافته اند که این آمار در سال 1984م، 23 درصد و در سال 1992م به 18 درصد کاهش یافت. این نتیجه در سال 2000م نشان داد که آنچه سکولاریسم به دنبال آن بود، به تحقق نرسید. آمارها نشان می‌دهند که به‌‌رغم تلاش‌های صورت گرفته، گرایش مردم به دین و مذهب قابل توجه بوده است.[۱]

براساس آمارهای موجود، 1/77 درصد کانادایی‌ها مسیحی هستند که 6/43 درصد آنها کاتولیک‌ها می‌باشند. کاتولیک‌ها بزرگ‌ترین گروه مذهبی این کشور را تشکیل می‌دهند. بزرگ‌ترین کلیسای پروتستان‌ «یونایتد چرچ (United Church)» است که پروتستان‌ها در آن به عبادت می‌پردازند. همچنین، در حدود 5/16 درصد از کانادایی‌ها اظهار داشته‌اند که مذهب خاصی ندارند و 3/6 درصد مابقی به ادیانی  غیر از مسیحیت اعتقاد دارند که بزرگ‌ترین آنها اسلام است.

اسلام دومین دین بزرگ کانادا است. براساس آمار سال 2013م، در این کشور بیش از یک میلیون و صد هزار مسلمان زندگی می‌کنند. اکثر مسلمانان در ایالات اونتاریو و حومه تورنتو ساکن هستند. بریتیش کلمبیا نیز جمعیت قابل توجهی مسلمان دارد. بیشتر مهاجران از خاورمیانه و ایران مسلمان هستند و دو جامعه بزرگ مسلمان ونکوور را تشکیل داده‌اند.[۲][۳]

علاوه بر ادیان مذکور، ادیان دیگری نیز در این کشور وجود دارند. جدول 6.1 که براساس آمار و اطلاعات سال 2011م تنظیم شده است، تعداد و نسبت هریک از آنها به کل جمعیت نشان می‌دهد.[۴][۵]

جدول‌ 6.1. تعداد و نسبت مذاهب در کانادا

نام مذهب تعداد جمعیت درصد جمعیت
مسیحیت 22.102.700 67.8%
اسلام 1.000.000 3.1%
یهودیت 329.500 1
بودیسم 366.800 1.1%
هندوئیسم 498.000 1.5%
سیکیسم 455.000 1.4%
نامشخص 7.850.600 24.1%

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. Raymond J. Lahey, (2002), "The First Thousand Years: A Brief History of the Catholic Church in Canada", Novalis Publishing, ISBN 978-2-89507-235-5.
  2. Gary Miedema, (2005), "For Canada's Sake: Public Religion, Centennial Celebrations, and the Re-making of Canada in the 1960s", McGill-Queen's Press, ISBN 978-0-7735-2877-2.
  3. Statistics Canada, (2001). "Population by religion, by province and territory (2001 Census)", Retrieved 2007-02-16.
  4. Statistics Canada, (1991). "Religion, Age Groups and Sex for Population of Canada". Retrieved 2007-02-16.
  5. لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی