آرتور اریکسون، معمار کانادایی
معمار متولد ونکوور بود و در سال های 1942 تا 1945م در دانشگاه بریتیش کلمبیا به تحصیل پرداخت. سپس، مدت کوتاهی در ارتش مشغول به خدمت شد. وی از سال 1946 تا 1950م در رشته معماری دانشگاه مک گیل مونترال و پس از آن در کشورهای یونان، ایتالیا و خاورمیانه تحصیل کرد. او در سال 1953م به ونکوور بازگشت. ابتدا در شرکت‌های معماری محلی مشغول به کار شد. سپس، در سال 1972م، شرکت شخصی‌اش را تأسیس کرد. وی برای آثار خلاقانه‌اش در طراحی مدرن شهرت بین‌المللی دارد. از آثار مشهور وی می‌توان به خانه فیلبرگ (Filberg House) (1958م) در کامکس (Comox) بریتیش کلمبیا، خانه و استودیویی برای نقاشی به نام گوردون اسمیت (Gordon Smith) (1964م) در ونکوور غربی، خانه هلموت اپیک (Helmut Eppich) (1974- 1971م) در ونکورو غربی، و خانه هوگو ( Hugo Eppich House) (1979م) ونکوور غربی، برج اداری مک میلان بلودل (Mac Millan Bloedel) (1969- 1967م) در ونکوور، دانشگاه لسبریج (1969- 1967م) در آلبرتا، بانک کانادا (1973-1971م) در اوتاوا، موزه انسان‌شناسی دانشگاه بریتیش کلمبیا (1976-1971م) و دادگاه و دفاتر ایالتی در ونکوور (1979-1973م) اشاره کرد. وی پس از تاسیس دفترش پروژه‌هایی در کویت و عربستان سعودی اجرا کرد که در آنها عناصر تاریخی عربی با نمونه‌های معاصرشان تلفیق شده است. از آثار وی در کشورهای دیگر می‌توان به ساختمان مرکزی شرکت اتصالات (1986- 1985م) در دبی، لابراتوارهای ناپ (Napp Labratories) (1983- 1979م) در کمبریج انگلستان و سفارت کانادا در واشنگتن (1989- 1983م) اشاره کرد. در سال 1992م، اریکسون دفاتر شبکه بین‌المللی را تعطیل کرد و یک دفتر کوچک‌تر در ونکوور تأسیس کرد. وی جوایز حرفه‌ای مهمی- از جمله مدال‌های طلا از موسسه معماری سلطنتی کانادا (1984م)، آکادمی معماری فرانسه (1984م) و موسسه معماران آمریکایی (1986م) - دریافت کرده است.[۱][۲]