پیشینه ی روابط اقتصادی ایران و چین

پیشینه­ی روابط اقتصادی

ایران به عنوان کشوري آسیایی با برخورداري از موقعیت ژئوپولتیک در منطقه، ناگزیر به داشتن روابط مناسب با کشورهای همسایه و قدرت­های آسیایی است. با نگاهی گذرا به تاریخ روابط ایران با کشورهای آسیایی می‌توان دریافت که همواره روابط با این کشورها در ابعاد مختلف و در سطح مناسبی برقرار بوده است، هر چند در مقاطعی با توجه به شرایط و تحولات سیاسی منطقه، این روابط شاهد فراز و نشیب‌هایی نیز بوده است. در این رابطه می‌توان«جاده­ي ابریشم» را از جمله نمادهای تاريخي این همکاری‌ها به ویژه در بعد اقتصادی دانست. از دیر زمان، دو کشور ایران و چین تحت عنوان امپراتوری­های فارس و چین، با یکدیگر ارتباطات گسترده­ای داشته و کالاهای تجاری دو کشور زینت بخش بازارهای یکدیگر بوده است. اگرچه روي كار آمدن كمونيست­ها در كشور چین در سال 1949، موجبات قطع روابط رسمی سیاسی و اقتصادی بین دو کشور تا سال1971را فراهم کرده بود، ولی این روابط در زمینه­ی سیاسی در اوايل دهه­ي1980، و در زمینه­ی اقتصادی، به­ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی هشت ساله­ی عراق عليه ايران، و رویگردانی غرب از چین به خاطر حوادث میدان تیَن آن­مِن در سال1989، با قدرت تمام و با هدف بازسازی خرابی­های جنگ و رشد و توسعه­ي اقتصادی کشور چين، تجدید شد و به تدریج روابط اقتصادی نقش تعیین کننده­­ای در ارتقای سطح مناسبات سیاسی ایفا نموده و میزان همکاری­های دو جانبه در سطح دو جانبه، منطقه­ای و بین المللی را متحول کرد.