مقررات ثبت سمن در چین

مقررات ثبت سمن در چین

دولت چین، برای به ثبت رساندن هر سازمان اجتماعی غیر دولتی در این کشور قانون و مقررات خاصی را وضع کرده و آن را 3بار اصلاح نموده است که در این­جا مجالی برای بررسی این مقررات وجود ندارد، ولی اصولا در این کشور به 3 نوع سازمان غیر دولتی اجازه­ی فعالیت داده می­شود: سازمان­های اجتماعی؛ واحدهای خصوصی غیر انتفاعی؛ و بنیادها و شعب سازمان­های مردم نهاد بین المللی. اساسی­ترین شرط ثبت یک نهاد اجتماعی، پیدا کردن یک نهاد دولتی که اولا، از نظر موضوع فعالیت مرتبط با اهداف و اساسنامه­ی نهاد پیشنهادی باشد؛ ثانیا، مسئولیت حمایت و نظارت بر فعالیت­های سازمان مذکور را به پذیرد. به همین خاطر بسیاری از سمن­ها به سختی می­توانند یک نهاد دولتی حامی پیدا کنند، چون اصولا، پذیرش این مسئولیت به معنای تقبل حجم کار بیشتر و درد سر بیشتر برای آن نهاد دولتی است. از این رو اغلب سمن­ها بدون اخذ مجوز لازم و ثبت قانونی به فعالیت خود ادامه می­دهند. البته، سیاست دولت نیز در قبال سمن­های ثبت نشده« عدم ارتباط رسمی با اینگونه سمن­ها، به رسمیت نشناختن آن­ها، و غیر قانونی اعلام نکردن آن­ها» است و برای آن­ها نقش مثبتی در میان جامعه قایل است. از این رو، تخمین زده می­شود که در این کشور تعداد سمن­های به ثبت قانونی نرسیده10 برابر سمن­های به ثبت رسیده باشد. (Xu Ying and Zhao Liton,2010) ذکر این نکته نیز ضروری است که سازمان­های غیر دولتی فعال در زمینه­ی مذهبی، بیش از سایر سازمان­ها تحت کنترل دولت قرار می­گیرند.

براین اساس، ثبت سمن­هایی که در زمینه­هایی هم­چون محیط زیست، مبارزه با فقر، مراقبت از سالمندان، مبارزه با بی­سوادی، ارایه­ی خدمات رفاهی و اجتماعی، فرهنگی، تفریح و سرگرمی، بهداشت، آموزش و پژوهش، خدمات عمومی اجتماعی، فعالیت­های تجاری و تخصصی و... فعالیت می­کنند، خیلی آسان و فعالیتشان با آزادی عمل بیشتری مواجه است،(Carol Lee Hamrin,2009) ولی سمن­هایی که در زمینه­های مذهبی، سیاسی، جوانان، کارگران و زنان فعالیت می­کنند از همه مشکل­تر و با محدودیت و کنترل بیشتری مواجه هستند(Idb).