دهه دموکراسی در افغانستان

محمدداود خان در ۷ مارس ۱۹۶۳، باحالت قهر استعفا کرد. این استعفا (برکناری) برای اتحاد شوروی خوشایند نبود. در همان زمان که داود خان از نخست‌وزیری‌کنار رفت با سلطه‌ای که بر نیروهای مسلح و نفوذی که در تشکیلات اداری داشت قادر به انجام کودتا بود؛ ولی با ترش‌رویی از پست صدارت پایین آمد و این کار را به زمان مناسب‌تر دیگری موکول کرد.

با استعفای ژنرال محمدداود خان، حکومت از انحصار عموها و عموزاده‌های محمدظاهر شاه درآمد. محمدظاهر شاه زمام امور کشور را برای اولین‌بار و برای مدت ده سال در اختیار گرفت و کوشید نوعی نظام مشروطه در کشور ایجاد کند. در این دوره ده‌ساله که در افغانستان به دهه دمکراسی مشهور است شش کابینه آزاد تشکیل شد و مرحله جدیدی از حکومت و دمکراسی در افغانستان پدید آمد. هرچند نتوانستند طغیان و ناخشنودی مردم را فروبنشانند. شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه به نسبت‌گذشته به‌مراتب بهتر شد.

کابینه‌های دهه دمکراسی، کابینه‌های دهه دمکراسی عبارت بودند از: کابینه دکتر محمدیوسف از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۵، کابینه محمدهاشم میوندوال از ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۷، کابینه نوراحمد اعتمادی از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱، کابینه دکتر عبدالظاهر از می ۱۹۷۱ تا دسامبر ۱۹۷۲ و کابینه محمدموسی شفیق از دسامبر ۱۹۷۲ تا ۱۷ جولای ۱۹۷۳.