دوران ووخو
مقدمه
دوران ووخو(439-304 میلادی)
با درگیر شدن سلسله ی جین در جنگ های داخلی، قبایل غیر نژاد خَن«ووخو» در اوایل قرن چهارم بیشتر سرزمینهای چین را تحت سلطهی خود درآورده و موجب مهاجرت گستردهی نژاد خَن به سمت جنوب رودخانهی یانگتسه شدند. در سال 303 میلادی، قبیلهی دی[1]شورش کرده و منطقهی چِنگدو[2] را اشغال و پادشاهی چِنگخَن را تأسیس کردند. در نزدیکی لینفِن[3] شورشی به رهبری لیویوان[4] صورت گرفته و حکومت خَنجائو[5] شکل گرفت. جانشین لیو، دو امپراتور آخر سلسلهی جین را دستگیر و اعدام کرد. به وجود آمدن 16 پادشاهی همزمان در قرنهای 4 و 5 میلادی، اوج تعدد سلسلههای غیر نژاد خَن بودند که بر شمال و یا قسمتی از آن حکومت کردند. در این حکومتهای محلی بسیاری از اقوام و نژادهای چینی از جمله ترکها، مغولها، و تبتیها مشارکت داشتند. پس از این دوران، بسیاری از قبایل کوچ نشین پیش از دستیابی به قدرت، تا حدودی«چینی» شدند و برخی دیگر اجازه یافتند با استقرار در سرحدات، به پاسداری از مرزهای کشور به پردازند.
[1] - Di.
[2]- Chengdo.
[3]- Lin Fen.
[4]- Liu Yuan.
[5]- Han Zhao.