سیاست های آموزشی ژاپن
قانون پایهای آموزش (教育基本法/Kyōiku kihon hō) که اساس سیاستها و برنامهریزیهای آموزشی در ژاپن را شکل میدهد، اصلاحیه کاملی از قانون پایهای آموزش مصوب 1947 است که دسامبر 2006 انجام شد. این قانون از یک مقدمه و چهار اصل تشکیل شده که هر اصل خود تبصرههایی دارد.[۱] در مقدمه این قانون آمده است:
ما مردم ژاپن ضمن توسعه کشور فرهنگی و مردم سالار خود که با تلاشی خستگیناپذیر ساخته شده است، خواهان صلح جهانی و ارتقاء رفاه نوع بشر هستیم. ما برای تحقق این آرمان، آموزشی را پیش میبریم که در آن ضمن احترام به شخصیت افراد، خواست حقیقت و عدالت، احترام به روح جمع و عهد برای تربیت انسانهایی دارای خلاقیت و انسانیت، سنتها را حفظ کند و خلق فرهنگی جدید را هدف قرار دهد. در اینجا ما ضمن پاسداشت قانون اساسی ژاپن، پایههای آموزشی را بنیان مینهیم که مسیر آینده کشورمان را مشخص کند و برای اشاعه آن، قوانین زیر را وضع میکنیم.[۱]
در اصل اول قانون پایهای آموزش، یک غایت و پنج هدف برای آموزش در ژاپن وضع شده است. غایت آموزش در ژاپن، انتظار برای تربیت شهروندان سالم و دارای جسم و روانی است که در آن استعداد لازم جهت تحقق جامعه و ملتی صلح دوست و مردم سالار نهادینه شده باشد در عین حالی که شخصیت دهی به آنها را هم هدف قرار دهد. همچنین در پنج هدف این قانون، مفاهیمی چون برخورداری از دانش و تربیت همه جانبه، پرورش روحیه حقیقت طلب، پرورش روحیه اخلاقی و سرشار از احساسات، تربیت تن سالم و تندرست، ایجاد خلاقیت، احترام به ارزش شخصیت و ایجاد توانایی برای این کار، تربیت روحیه استقلال و خوداتکایی، پرورش روحیه کار و تلاش و اهمیت دادن به آن، احترام به عدالت و وظیفه، برابری زن و مرد، همکاری و احترام با و به دیگران، مشارکت اجتماعی، احترام به حیات و زندگی، ارزش گذاشتن به طبیعت، حفظ محیط زیست، احترام به فرهنگ و سنتها، احترام به کشور و زادگاه، احترام به کشورهای دیگر و تلاش برای صلح و توسعه جامعه جهانی مورد تأکید قرار گرفته است و وظیفه مجری تلاش برای تحقق آنها ذکر شده است.[۱]
چننین اهدافی تعیین کننده سیاستهای آموزشی ژاپن هستند و مجریان قانون ژاپن باید با برنامهها و سیاستهایی جهت تحقق این اهداف تلاش کنند. برای مثال در برنامه جدید درسی که قرار است از 2020 تا 2022 اجرایی شود و در سال 2017 منتشر شد، درسها بر دو ویژگی مهم استوار است:
1) یادگیری همه موضوعات درسی باید به صورت تعاملی و عمقی باشد و
2) همه رشتههای درسی باید این سه ویژگی را داشته باشد: الف- علم و مهارت به صورت همزمان، ب- یادگیری مهارتها برای توانمندی در تفکر، قضاوت و خود توصیفی و ج- تشویق به یادگیری و تقویت احساس بشردوستی[۲][۳].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ کیوایکوکیهونهو (2021).
- ↑ ریمرز (2020). ص82.
- ↑ ماهرپور، روهینا(1402)." نظام آموزشی ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص.282- 298.