انجمن اخوت چین
سون یات سن در سال1897، به مدت سه ماه به بروکسل رفت و برنامه‌ی«انجمن اخوت» را که در بسیاری از کشورهای آسیائی و آفریقائی شعبه داشت و یکی از هسته‌های اصلی نهضت آزادی‌خواهانه‌ی این کشورها در آن زمان بود، مورد مطالعه و بررسی قرار داد.
وی پس از سه ماه از بروکسل به فرانسه وآلمان رفت و با دانشجویان چینی جلساتی گذاشت و با آنها موضوع تأسیس«انجمن اخوت» در چین را مطرح ساخت.
پس از آن وی مخفیانه از هامبورگ با کشتی و با اسم مستعار به بندر شانگهای رفت وبرای شش ماه به‌طور ناشناس در آنجا زندگی کرد. او با همكاری دوستان قدیمی که محرمانه به دیدارش می رفتند«انجمن اخوت» را تشکیل داد، و با تشکیلات دانشجویان چینی در اروپا مرتب ارتباط داشت.
اوراق تبلیغاتی این انجمن که در چاپخانه‌ی پدر زنش تکثیر میشدند، در سرتاسر چین منتشر و توزیع شدند. پلیس شهر نانکن شعبه‌ی این انجمن مخفی را کشف کرد و نام«سون یات سِن» مجددا بر سر زبان ها افتاد.
پلیس این بار برای یافتن او پانصدهزار دلار هنگ کنگ جایزه تعیین كرد. دوباره شرایط زندگی در چین برای او خطرناک شده بود. لذا، ناگزیر با لباس مبدل و در قیافه‌ی یک کشیش در شانگهای سوار کشتی شده و به آمریکا رفت.
بعد از یک سال توقف ومطالعه وسخنرانی وتماس در شهرهای بزرگ آمریکا، به توکیو در ژاپن رفت و از این شهر«انجمن اخوت» چین را رهبری و مقدمات ائتلاف این تشکیلات با سایر انجمن‌های مخفی چین که طرفدار جمهوریت بودند را فراهم ساخت[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.