معادن لیتیوم افغانستان
از معادن باارزشی است که به‌تازگی در افغانستان کشف شده است و دارای ذخایر غنی دارد. ذخایر وسیع لیتیوم افغانستان در ساخت باطری‌ها برای تامین انرژی تلفن‌های همراه، لپ‌تاپ‌ها و وسایل نقلیه الکتریکی و هیبریدی به کار می‌رود و استفاده می‌شود.
با این حال، از آنجایی‌که حمل‌ونقل از امریکای جنوبی برای کشورهای آسیایی که دچارکمبود انرژی هستند، غیراقتصادی است، آن‌ها اکنون به بازگشت نظم در افغانستان برای استخراج لیتیوم امید بسته‌اند.
اخیراً روزنامه انگلیسی فایننشال‌تایمز گزارش داده که ذخایر لیتیوم افغانستان می‌تواند با ذخایر لیتیوم سایر کشورها رقابت کند.
منابع لیتیوم در افغانستان برای اولین‌بار توسط کارشناسان معدن شوروی سابق در دهه ۱۹۸۰ کشف شد. با این حال، آن‌ها تا سال ۲۰۰۴ آن را به‌‌خوبی مخفی نگه داشتند، اما زمانی‌که تیمی از زمین‌شناسان امریکایی به‌طور تصادفی با مجموعه‌ای از نمودارها و داده‌های قدیمی درکتابخانه سروی زمین‌شناسی افغانستان در کابل برخورد کردند این مساله فاش شد.
سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده امریکا با استفاده از نمودارهای قدیمی روسی، بررسی‌های هوایی از منابع معدنی افغانستان را با استفاده از تجهیزات اندازه‌گیری گرانشی پیشرفته و مغناطیسی متصل به هواپیمای نظارتی «P-3 Orion» آغازکرد.
در سال ۲۰۰۷، آن‌ها ازیک بمب‌افکن بریتانیایی مجهز استفاده کردند که نمایه‌ای سه بُعدی از ذخایر معدنی زیر سطح زمین را ارائه می‌کرد. دو سال بعد یک گروه ضربت پنتاگون که برنامه‌های توسعه تجارت در عراق را ایجاد کرده بود به افغانستان منتقل شد.
سپس کارشناسان معدن برای تأیید یافته‌های این بررسی به افغانستان آمدند و معلومات معادن را به حامد کرزی، رییس جمهور پیشین افغانستان و رابرت گیتس، وزیر دفاع وقت امریکا اطلاع دادند.
براساس یافته‌های علمی موجود، لیتیوم علاوه بر استفاده در باطری‌ها، در فناوری هسته‌ای نیز استفاده می شود و به دلیل وزن سبک و تحمل حرارت قوی، در اجزای ساختاری بدنه هواپیما با آلومینیوم و مس آلیاژ می‌شود. افزون بر این، این ماده کم‌یاب معدنی در برخی داروهای روان‌پزشکی و سرامیک‌های دندان هم استفاده می‌شود[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ کاوه، امین(1400).معادن بزرگ لیتیوم در افغانستان. قابل بازیابی از https://8am.media/fa/afghanistans-large-lithium-ores-a-hidden-wealth-that-will-change-the-fate-of-afghanistan/
- ↑ علی آبادی، علیرضا(1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص. 386-390.