ساحل عاج

کشوری که امروزه به‌‌نام ساحل‏عاج در جهان شناخته می‌شود، سرزمینی است با شگفتی‌های طبیعی، فرهنگی و تاریخی بسیار که نظر هر بیننده و پژوهشگر نکته‌سنج را به خود جلب می‌نمایند.

ساحل‏عاج ازلحاظ موقعیت جغرافیایی، ظرفیت‌های اقتصادی و تاریخ سیاسی، یکی از مهمترین کشورهای غرب آفریقا و درواقع دروازه ورود به این ناحیه از جهان محسوب می‌شود. این کشور نسبت به همسایگان خود، از منابع نسبتاً غنی‌تر و از پویایی اقتصادی بیشتری برخوردار است؛ بااین‌حال، تناقضات بیشتری را نیز، چه ازلحاظ طبیعی و چه انسانی، در خود جای داده است. تالاب‌های بهشت‌گونه آن در جنوب، کوه‌های همیشه‌سبز غربی و مرغزارهای وسیع شمالی، هریک زیبایی‌ها و شگفتی‌های بسیار دارند. این تنوع در جغرافیای طبیعی، در تعدد و گوناگونی اقوام و جوامع انسانی، با فرهنگ و آدابی چندگونه نیز مشهود است؛ به این ترتیب، در کنار سنت‌های بسیارکهن و ریشه‌دار اقوام و قبایل مختلف، نمودهای عصر مدرن نیز به‌‌چشم می‌خورند؛ به عبارت دیگر، ساحل‌ عاج، در حوزه اجتماعی و فرهنگی، نمونه بسیارجالبی را از هم‌‌زیستی سنت و مدرنیته در قاره آفریقا به نمایش می‏گذارد.

در عرصه سیاسی، ساحل‌ عاج فرازونشیب بسیاری را پشت‌‌سر گذاشته است. بحران‌های متعددی که این کشور در سال‌های 1993 و 1999 ازسر گذراند، در سال 2002، ابعاد سیاسی و نظامی گسترده و وخیمی به خود گرفت. پیامدهای این بحران، برای اهالی ساحل‌ عاج و نیز انبوه مهاجران و کسانی که در آنجا کار می‌کردند، بسیار گران بود و درحالی‌که مردمان این سرزمین، خود را برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2009 آماده می‌نمودند تا سروسامانی به اوضاع سیاسی خود دهند و کشورشان را به شرایط نسبتاً مساعد و باثبات سال‌های پیش‌از دسامبر 1993 بازگردانند، بحران دیگری پیش آمد که شرایط کشور را وخیم‌تر کرد. رئیس‌جمهور لوران باگبو، حاضر به کناره‌گیری از قدرت نشد و بدین‌سان، تنش‌های درونی بالا گرفت تا پس‌از درگیری و خون‌‌ریزی‌های بسیار، درنهایت واتارا، زمام امور را به‌‌دست گرفت و نویدبخش آینده‌ای بهتر برای این سرزمین شد.

امروز دوباره امید به این سرزمین بازگشته است و مردم آن امیدوارند که کشورشان جایگاه پیشین خود را در غرب آفریقا و نیز در دل جامعه بین‌الملل بازیابد. این آرزوی تمام کسانی است که به این کشور تعلق‌خاطری دارند و درپی کشف پیچیدگی‌ها و زیبایی‌های آن هستند. در واقعیت هم شاهد آن بودیم که در سال‌های پس‌از 2011 و در طول دوره ریاست‌جمهوری الحسن واتارا، ساحل‌ عاج با جذب سرمایه‌گذاری و وام‌های خارجی و برقراری ثبات سیاسی، توانست در سال 2014، رشد اقتصادی بالای 9 درصد را تجربه کند و خود را به‌عنوان اقتصادی شکوفا و با آینده‌ای درخشان در منطقه غرب آفریقا، در دهه 2020 مطرح نماید. این کشور در 12 مدخل اصلی و ..... مدخل فرعی معرفی می شود.

1. جغرافیای طبیعی و انسانی

1-1. جغرافیای طبیعی

1-1-1. شرایط اقلیمی

1-1-2. پوشش گیاهی و جانوری

1-2. جغرافیای انسانی

1-2-1. جمعیت

1-2-2. مهاجرت

2. تاریخ

2-1. تاریخ دوره باستان یا پیش‌‌از استعمار

2-2. تاریخ دوره میانی یا آغاز عصر استعمار

2-2-1. آغاز حضور فرانسویان در ساحل‌ عاج

2-2-2. آغاز استعمار رسمی

2-3. دوره معاصر

2-3-1. به‌سوی استقلال

2-3-2. پس‌‌از استقلال

2-3-2-1. سال‌های حکومت هوفوئه بوآنی

2-3-2-2. بوآنی دربرابر بحران

2-3-2-3. ساحل‌ عاج پس‌‌از هوفوئه بوآنی

2-3-2-4. هانری کونان بدیه

2-3-2-5. ایوواریته یا ساحل‌ عاجی‌‌ بودن

2-3-2-6. خروج آرام از بحران

2-3-2-7. لوران باگبو

2-3-2-8. توافق‌های کلبر یا مارکوسی

2-3-2-9. ازسرگیری مذاکرات صلح

2-3-2-10. سال 2010 و انتخابات ریاست‌جمهوری

2-3-2-11.   دوره ریاست‌جمهوری واتارا

3. نظام اجتماعی

3-1. اقوام ساحل‌ عاج

3-1-1. آکان‌ها

3-1-2. مانده‌ها

3-1-3. ولتائیک‌ها

3-1-4. کروها

3-2. نهاد خانواده

3-3. وضعیت اجتماعی زنان و کودکان

3-4. سایر مشکلات اجتماعی و سازمان‌های غیردولتی

3-5. وضعیت اقتصادی و معیشتی

3-5-1. اقتصاد در دوران قدیم

3-5-2. تحولات اقتصادی سده‌ 19

3-5-3. اقتصاد پس‌از استقلال: معجزه اقتصادی

3-5-4. تأثیر بحران نظامی - سیاسی 2000 بر اقتصاد

3-5-5. بخش‌های مختلف اقتصادی (کشاورزی و منابع طبیعی)

3-5-6. زیرساخت‌ها

3-5-7. وضعیت اشتغال

3-6. ورزش

3-6-1. بهداشت و سلامت

3-6-2. ایدز در ساحل‌ عاج

3-6-3. مالاریا

3-6-4. سایر بیماری‌‌ها

4. سیاست و حکومت

4-1. قانون اساسی ساحل‌ عاج

4-2. قوه مجریه

4-3. قوه مقننه

4-4. قوه قضاییه

4-5. شورای اقتصادی و اجتماعی

4-6. نهاد واسطه جمهوری

4-7. احزاب سیاسی ساحل‌ عاج

4-8. تقسیمات کشوری

4-8-1. ابیجان

4-8-2. یاموسوکرو

4-8-3. سن پدرو

4-8-4. بواکه

4-8-5. کوروگو

4-9. روابط بین‌الملل

4-9-1. روابط با فرانسه

4-9-2. روابط با ایالات‌متحده آمریکا

4-9-3. روابط با آسیا و خاورمیانه

4-9-4. روابط با چین و هند

4-9-5. روابط با کشورهای خاورمیانه (لبنان و رژیم صهیونیستی)

4-10. نیروهای مسلح

5. نظام فرهنگی

5-1. نهادها و سازمان‌های فرهنگی

5-2. سیاست‌گذاری و سیاست‌گذاران فرهنگی

5-3. ذائقه فرهنگی مردم

5-4. تأثیر فرهنگ خارجی

6. ادیان و مذاهب

6-1. اسلام

6-1-1. تحولات قرن هجده و نوزده و مرحله‌ای جدید در گسترش اسلام

6-1-2. دوره پسااستعمار و گسترش بیش‌ازپیش اسلام

6-1-3. روابط حکام با اسلام و مسلمین

6-1-4. ظهور الحسن واتارا و روابط پیچیده‌اش با مسلمانان

6-1-5. افزایش تنش‌ها میان مسلمانان و رژیم بدیه

6-1-6. وضعیت کنونی اسلام در ساحل‌ عاج

6-1-7. صوفیان ساحل‌ عاج

6-1-8. شیعیان ساحل‌ عاج

6-2. مسیحیت

6-2-1. مسیحیت هریسم

6-2-2. مسیحیت سِلِست

6-3. جان‌باوری یا آنیمیسم

6-4. پورو

6-5. فتیشیسم

6-6. ساحران و مارابوها

6-7. سایر فرق و مذاهب

6-8. فراماسونری در ساحل‌ عاج

7. فرهنگ‌عامه

7-1. افسانه‌ها و قصه‌های عامیانه

7-2. ازدواج

7-3. لباس و پوشش

7-4. غذاهای سنتی

7-5. روزهای هفته و نام‌گذاری‌ها

7-6. آدمک‌های چوبی

7-7. تونتین

7-8. جشن‌ها و سوگواری‌‌ها

7-8-1. جشن‌ها

7-8-2. سوگواری‌‌ها

7-9. تقویم سالانه، مناسبت‌ها و اعیاد

7-10. سفر و گردشگری

7-11. موزه‌ها

7-12. کتاب، کتاب‌‌خوانی و کتابخانه‌ها

8. زبان و ادبیات

8-1. زبان و خط رسمی

8-2. ادبیات

8-3. جوایز مهم ادبی

9. هنر

9-1. کلیات تاریخ هنر

9-2. ماسک‌ها‌ی ساحل‌ عاج

9-3. سینما

9-4. تئاتر

9-5. موسیقی

9-6. نقاشی

9-7. معماری

9-8. صنایع‌دستی

10. نظام آموزشی

10-1. ظهور نخستین ‌‌مدارس اسلامی و سیر تحول آن‌ها

10-2. نخستین‌‌ مدارس مسیحی

10-3. ظهور مدارس غیرمذهبی

10-4.تحول نظام آموزشی در مستعمرات فرانسه پس‌از کنفرانس داکار

10-5. آموزش عالی

11. رسانه‌ها و وسایل ارتباط ‌جمعی

11-1. جایگاه و نقش رسانه‌ها

11-2. رسانه‌های ارتباطی: رادیو و تلویزیون

11-3. رسانه‌های مکتوب: روزنامه‌ها و مجلات

11-4. اینترنت و سایر وسایل ارتباط ‌جمعی

12. روابط با جمهوری اسلامی ایران

12-1. پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی با ایران

12-2. موافقت‌نامه‌ها و همکاری‌های مشترک

12-3. زمینه‌ها و راه‌های مناسب برای توسعه روابط با ساحل‌ عاج