سنت مهمان نوازی در مالی

یکی از سنت‌های مهم مردم کشور مالی مهمان‌نوازی فوق‌العاده و علاقۀ وافر آنها به حضور مهمان است. احترام به مهمان، بخشی از فرهنگ شفاهی است و پس از ورود دین اسلام به این سرزمین نیز، جايگاه رفيع تري پيدا كرده است. مردم مالیایی ورود مهمان به منازل خود را برکت و رحمت پروردگار می‌دانند و در بسیاری از موارد، برخی از روستایيان با مهاجرت از روستا به شهر– که عمدتاً برای یافتن شغلی مناسب صورت می‌گیرد- مدت‌ زیادی بدون ناشکیبایی صاحبان خانه از وجود آنها، در منازل خويشاوندان خود اقامت می‌کنند. میهمان عضوی از خانواده میزبان است و درآمد اندك خانواده بین آنها هم تقسیم می‌شود. خصلت مهمان‌نوازی مردم مالی اعم از مسلمانان و غیرمسلمانان در سراسر غرب آفریقا شهرت دارد. این امر بارها مورد تشویق رهبران جوامع اسلامی ‌این کشور نيز قرار گرفته و ائمۀ جمعه و جماعات شهرها و روستاهای مالی همواره مسلمانان را در این مورد تشویق می‌کنند[6]. یکی از شاخص‌‌‌‌‌ترین جلوه‌های مهمان‌نوازی مالیایی‌ها، پذیرایی از مهمانان در شهرها و روستاهای مالی با چای سبز است. چای سبز به همراه برگ‌های نعنا، نوشیدنی بسیار خوش طعمی‌ است که با شکر فراوان، در فنجان‌های کوچک به مهمانان تعارف می‌شود. دم کردن و تهیۀ این چای مخصوص، که گاهی تا نیم ساعت طول می‌کشد و نحوۀ ریختن آن از قوری در فنجان‌ها، تشریفات خاصی دارد که برای میزبان و مهمانان توأم با لذت و شادی است.[7] جالب اینجاست که ابن‌‌بطوطه نیز در سال 1352م و در هنگام سفر به کشور مالی، به مهمان‌نوازی مردم آن سرزمین اشاره کرده و آنان را مردمی ‌مهمان‌نواز خوانده است. (موجد، 1364: 124-125)