توسعه ی تلویزیون در چین پس از اجرای اصلاحات

توسعه­ ی تلویزیون پس از اجرای اصلاحات

در دوران پس از اجرای اصلاحات، تلویزیون مهم­ترین رسانه­ ای بود که به سرعت توسعه یافت. در اول ماه مه سال 1978، تلویزیون پکن به تلویزیون مرکزی چین (China Central Television. (CCTV)) به عنوان تنها شبکه ­ی سراسری ملی، تغییر نام داد. در سال1994 در سرتاسر کشور بیش از700 ایستگاه تلویزیونی فعالیت می ­کرد که یک ایستگاه(سی­سی­تی­وی) سراسری، 30 ایستگاه استانی، 300شبکه­ ی منطقه ­ای، و 350 ایستگاه محلی بود. در همین مدت، تعداد دارندگان دستگاه تلویزیون از چند هزار خانواده در سال1960 به بیش از 230میلیون خانواده در سال 1993 و تعداد بینندگان از 18 میلیون نفر در سال 1975 به 900میلیون بیننده در سال 1993رسید که بزرگترین شبکه ­ی تلویزیونی از نظر بیننده در جهان به ­شمار می­ رفت.

در سال1980، تلویزیون مرکزی چین با برخی از کمپانی­ های خارجی قرار داد مبادله­ ی برنامه امضا کرده و از تسهیلات ماهواره ­ای دریافت و پخش اخبار جهان بهره­ مند گردید. در سال1986، این ایستگاه نخستین کانال انگلیسی زبان خود را راه اندازی کرد و متعاقب آن سایر ایستگاه­ های استانی نیز اقدام به راه اندازی کانال خبری به زبان انگلیسی کردند. کانال­ های آموزشی نیز به سرعت گسترش یافته و دوره­ های آموزشی تحصیلات تکمیلی و فنی و حرفه ­ای فراگیر شده و میلیون­ ها معلم، دانش آموز و دانشجو، و کشاورز در سراسر کشور تحت آموزش این شبکه ­ها قرار گرفتند. توان تولید برنامه ­های مختلف نیز به شدت افزایش یافت و برنامه ­های خبری تلویزیون مرکزی از 3 مورد در روز به 11 مورد رسید. طبق آمار، درحال حاضر تعداد ایستگاه­ های رله­ی برنامه ­های تلویزیونی در سرتاسر این کشور از مرز10هزار گذشته و میزان ایستگاه­ های ماهواره ­ای و زمینی ارسال و دریافت برنامه به بیش از 50هزار مورد رسیده و سراسر کشور و بخش عظیمی از جهان را تحت پوشش قرار داده است.