دوران ووخو

از دانشنامه ملل

مقدمه

دوران ووخو(439-304 میلادی)

با درگیر شدن سلسله­ ی جین در جنگ­ های داخلی، قبایل غیر نژاد خَن«ووخو» در اوایل قرن چهارم بیشتر سرزمین­‌های چین را تحت سلطه­‌ی خود درآورده و موجب مهاجرت گسترده­‌ی نژاد خَن به سمت جنوب رودخانه­‌ی یانگ­تسه شدند. در سال 303 میلادی، قبیله­‌ی دی( Di)شورش کرده و منطقه­‌ی چِنگدو(Chengdo) را اشغال و پادشاهی چِنگ­خَن را تأسیس کردند. در نزدیکی لین­فِن(Lin Fen) شورشی به رهبری لیویوان(Liu Yuan) صورت گرفته و حکومت خَن­جائو(Han Zhao) شکل گرفت. جانشین لیو، دو امپراتور آخر سلسله‌­ی جین را دستگیر و اعدام کرد. به وجود آمدن 16 پادشاهی هم­زمان در قرن­‌های 4 و 5 میلادی، اوج تعدد سلسله­‌های غیر نژاد خَن بودند که بر شمال و یا قسمتی از آن حکومت کردند. در این حکومت­‌های محلی بسیاری از اقوام و نژادهای چینی از جمله ترک­‌ها، مغول­‌ها، و تبتی‌­ها مشارکت داشتند. پس از این دوران، بسیاری از قبایل کوچ نشین پیش از دستیابی به قدرت، تا حدودی«چینی» شدند و برخی دیگر اجازه یافتند با

استقرار در سرحدات، به پاسداری از مرزهای کشور به پردازند.[۱]


کتاب شناسی

  1. سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص 120-121